Takıntılı, saplantılı, az sevilmiş, çok hor görülmüş, eksiğini tamamlamak, boşluğunu doldurmak, tahakküm kurmak, sahip olmak, ele geçirmek ve belki mutlu olmak derdinde bir erkek karakter. O güne kadar bastırdığı ne varsa hepsini suyun üstüne çıkarmak için eline bir fırsat geçiyor: para. Para güç, para anahtar, para her şey.
Eğer kendi cesedinin
Psikolojik işkence öyküsü. Okurken baya öfkelendim bir o kadar da merak ettim. Kitabın son sayfasına kadar heyecanlandırdı diyebilirim. Kesinlikle empati kurmadan edemeyeceğiniz bir öyküsü var. Ben kitap bitmesine rağmen konudan o kadar çıkamadım ki halen kitaptaki karaktere öfkeliyim diyebilirim. Şimdiye kadar okuduğum en güzel kitap da diyebilirim.
Elimden düşürmeden okuduğum bir kitap oldu. Konusu öyle merak uyandırıyor ki acaba ne olacak düşüncesiyle kavruluyorsunuz. Saplantılı bir “ilgi”nin doğurduğu sonuçları görüyoruz. Umut ile umutsuzluk, acıma ve öfke, çaresizlik ve korku.. aradığınız tüm duyguları bulabilirsiniz bu kitapta. Okurken delirme duygusuna bir insan nasıl ulaşır bunu fark ediyorsunuz. Düşündükçe korktuğum bir romandı!
Kitaba başlarken onların dışında kimsenin haberi olmayacak demişti John Fowles doğru da söylemişti…
Ana karakterimiz Clegg ,trajik bir geçmişi ve çocukluğunda yaşadığı bazı sorunlardan dolayı takıntılı bir kelebek koleksiyoncudur.Haybeden gelen parası ile zengin fakat dışarı çıkmayan, asosyal biridir. Bu yaşayış biçimi onu tam bir psikopat
Kitabın konusuna bakmadan, hakkında hiçbir şey bilmeden başladım. Kitabı elime aldıktan yarım saat sonra dedim ki işte bu, böylesini daha önce hiç okumamıştım! Kelebek koleksiyonculuğu yapan Frederick resim öğrencisi Miranda’ya aşık olur ve her şey böyle başlar. Kitap hem Frederick hem de Miranda gözünden anlatılıyor. Frederick’in Miranda’yı kaçırması bile Frederick’i benim gözümde berbat biri yapmıştı ama kitap ilerledikçe ne hissedeceğimi bilemez oldum. Tiksiniyor muyum, kötü mü hissediyorum, üzülüyor muyum anlamadım. Frederick hastalıklı bir zihnin ürünü ve Miranda ile olan ilişkisi(?) kesinlikle korkutucu. Kitabı okurken nefesimi tuttuğum, bu kadarına da pes dediğim onlarca kısım oldu. Miranda’nın dünyaya olan sevgisini okudukça karaktere karşı içim sıcacık olurken Frederick’in bir yabani gibi olan zihni ve davranışları da bir o kadar buz gibi yaptı beni. Kitabın sonunu ise şok içinde okudum, seyirden nasıl biteceğini kestirememiştim fakat son 3 sayfası benim Frederick’e olan bakış açımı da tümüyle değiştirdi, o artık gözümde sadece bir kelebek koleksiyoncusu değil, çünkü tek koleksiyonu bence kelebekler olmayacak.
