Bir şiir kendi serüvenleriyle, kendi yaşamlarıyla gelip vurur. Rene Char “bir mutlu vakittir şiirin gelme vakti” der. İşte bu vakit geldiği zaman o kendi başına ilerler, ben orrun kendine özgü bu serüvenini kabullenirim. Ona bağlanırım.
Sabahın uygunsuzluğu usun canlılığı yüzündendir. Sabahlan sevmememin önce buradan geliyor. Ama usu yıkma işi sabahın içinde olmaz demiyorum. Hem ben genel olarak bir şiire sabah başlamam. Başlanmış bir şiiri sürdürürüm.
Ece Ayhan kapalı bir şairdir ama, bu anahtarsız olduğunu göstermez. Zor dediğiniz bu anahtar olsa gerek. Bazı şairler anahtarı okurun eline hemen vermek ister. Ece bu konuda kıskançtır. Onun yoğurt yiyişi...