Antikçağ Kiniklerinden Metinler Grekçe "kyon", "köpek" sözcüğüyle ilişkili olan Kinizmin kökleri Sokrates'e yani 5. yüzyıla kadar dayanır. Rakipleri, yaşayışlarını, köpeklerin yaşayışlarına benzettikleri için alay etmek amacıyla onları "köpek" olarak nitelendirir. Kinikler ise bundan gocunmak yerine giderek bu ismi benimser hatta yüceltirler. Erdem ve etik anlayışları, giyinişleri, beslenmeleri, inceltilmiş Atina kültürüne, boş inançlara karşı çıkışları da onları diğer insanlardan ayırt eden özelliklerdir. Ün, saygınlık, toplumsal statü, zenginlik, iktidar gibi çoğunluğun peşinde olduğu şeyler onlar için bir şey ifade etmez. En tanınmış temsilcileri Sinoplu Diogenes, biricik örnekleri Herakles, en yüce amaçları ise "özgürlük"tür.
Haklarında, sınırlı sayıda kaynaktan elde edilen az miktarda bilgiye sahip olduğumuz kiniklerle ilgili derli toplu bir kaynak olarak görülebilecek olan Köpeklerin Bilgeliği, kendi kendisinin efendisi ve üstadı olan Kinik filozofların düşüncelerini kimi zaman anekdotlar, kimi zaman nükteli aforizmalar ya da soru-cevap yöntemiyle oluşmuş metinler yoluyla aktarıyor.
"Kendisine niçin 'köpek' denildiği soruldu. Şöyle cevap verdi: Çünkü ben hakikati kötü, yalancı insanların yüzüne vururum ve kendileri hakkında gerçeği söylerim, iyi insanlara kuyruk sallarım, kötülerin suratına hırlarım."
Diogenes
