Batı Avrupa'da bilime bakış açısından meydana gelen büyük değişime uygulanan bir terimdir. Başlangıçta, kökeni 16. yüzyılda Nicolaus Copernicus'un güneş sistemi hakkındaki keşifleridir, ancak bu devrimin gerçek kapsamı, dünyaya bakış açısını değiştirmesiydi. O zamanlar, güneş sisteminin en yaygın teorisi, gezegenlerin geri kalanının Dünya'nın etrafında döndüğünü belirten jeosantrikti. Polonyalı bir gökbilimci olan Copernicus, yaptığı gözlemlerle güneşin aslında sistemin merkezi ekseni olduğunu gösterdi. Bu keşif sadece Kilise tarafından kurulan ve savunulan inançlardan kopmak anlamına gelmiyordu. Orta vadede, bilimsel araştırma ve felsefede bir paradigma değişikliğini temsil ederek Aydınlanma fikirlerine giden yolu açtı. Modernite, bilimsel düşünceye öncelik vererek ortaçağın yerini aldı. Diğer birçok yazar tanığı Kopernik'ten aldı ve bilimsel yöntemi kullanarak araştırma yapmaya devam etti. En önemlileri arasında, Polonyalı gökbilimci tarafından yapılan işi mükemmelleştiren Galileo, Kepler ve Newton vardı.