Kör Baykuş

Sadık Hidayet

Kör Baykuş Gönderileri

Kör Baykuş kitaplarını, Kör Baykuş sözleri ve alıntılarını, Kör Baykuş yazarlarını, Kör Baykuş yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayat tecrübelerimle şu yargıya vardım ki, başkalarıyla benim aramda korkunç bir uçurum var, anladım, elden geldiğince susmam gerek, elden geldiğince düşüncelerimi kendime saklamalıyım.
Ardına saklanılan maskeler
Hayat,özensizce ve soğukkanlılıkla,herkese ardına saklandıkları maskeleri gösterir.Herkesin çeşit çeşit maskesi vardır.Bazıları bu maskelerden yalnız birini sürekli kullanır,pek tabii kirletir,yıpratır.Bunlar eli sıkıdırlar.Diğerleriyse maskelerini yalnız kendilerine saklarlar.Bazıları ise sürekli maskelerini değiştirirler ama yaş aldıkça fark ederler ki bu onların son maskeleridir ve çabucak yıpranır,eskir; işte ancak o zaman onların gerçek yüzleri maskenin altından ortaya çıkar.
Sayfa 77 - Kızıl PandaKitabı okudu
Reklam
Benim odam da bir tabut değil miydi , yatağım mezardan daha soğuk , daha karanlık değil miydi ? O yatak ki hep hazırdı ve beni uykuya çağırıyordu.
Gökte herkesin bir yıldızı olduğu doğruysa , benimki çok uzakta , karanlık ve pek önemsiz bir şey olmalıdır. Belki de benim hiç yıldızım yok
Derdin , meşakkatin varlığını, ama hiçbir anlamları olmadığını görüyordum . Aşağılık adamların arasında , bilinmeyen bir soydandım ben , eskiden benim de kendi dünyalarından olduğumu unutmuşlardı . Korkunç bir şeydi bu : ne tam diri , ne tam ölü olduğumu hissetmek. Bir canlı cenazedeydim artık ; ne beni diriler dünyasına bağlayan bir şey vardı , ne de ölümdeki unutmadan , huzurdan yararlandığım.
Bana öyle geliyordu ki , ben şimdiye kadar kendimi tanımamıştım . Şimdiye kadar tasarladığım haliyle dünya , değerini yitiriyor , geçersizleşiyordu ; gecenindi söz ; dünyanın yerine gecenin karanlığı hüküm sürüyordu (Bana öğretmemişlerdi geceye bakmayı , geceyi sevmeyi )
Reklam
Acaba bir baştan bir başa hayat , gülünç bir kıssa , inanılmaz ve ahmakça bir masal değil midir? Acaba ben kendi masalımı yazmıyor muyum? Fakat masal , her anlatanın , miras aldığı ruh durumunun sınırları içinde , tasarlayıp da eremediği dilekler için bir çözüm , bir kaçış yolu ancak.
Lâkin tek korkum : yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan .
Yaralar vardır hayatta , ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen , kemiren yaralar . Kimseye anlatılamaz bu dertler , çünkü herkes bunlara nadir ve acayip şeyler gözüyle bakarlar . Biri çıkar da bunları söyler ya da yazarsa , insanlar , yürürlükteki inançlara ve kendi akıllarına göre hem saygılı hem de alaycı bir gülüşle dinlerler bunları .
...o, benim için bir demet taze çiçekti adeta, çöplüğe atılmıştı.
Reklam
...onun gözlerine muhtaçtım, bir bakışı yeterdi; felsefenin bütün müşküllerini, teolojinin bütün muammalarını çözmeme yeterdi. Bir bakışı diğer rumuz ve sırları alırdı benden, açardı.
Gözlerinin parıltısına, rengine, kokusuna hareketlerine öylesine aşina idim ki, ruhlarımız önceki bir hayatta, cisimsiz maddesiz bir alemde karşılaşmış da tek asıldan, tek maddeden oluşmuş, böylece bizim yeniden birleşmemiz adeta kaçınılmaz olmuştu.
Lakin tek korkum: yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.