Kore Savaşı'nda maalesef Amerikalı dostlarımız Türk Tugayını her zaman en tehlikeli yerlere sürmüşler, yalnız bırakmışlar, isteklerini ve önerilerini kabul etmemişler ve yapmamışlardır. Adeta imhaya sürmüşler, imha olmalarını seyreder bir pozisyonda olmuşlardır.
Muharebenin daha ilk günü, gerilerini kuşatacak şekilde gelen bir düşman alayını söylemelerine rağmen Tugaya ileride Tokchon yolunu kapatmalarını emretmeleri, Türk Tugayının göz göre göre imhasını istemektir. Bu üst komutanlık nasıl olur da, kendi yanını korumak için kendi birliğini çeşitli alternatifler varken imhaya sürükleyebilir? Demek ki, kendi menfaatleri söz konusu olunca, başkasının imha olması onlar için bir mana ifade etmiyor.
Bu sırada dünya harp tarihinde şimdiye dek duyulmamış bir olay yaşandı. 9'uncu Bölük bölgesinde topçu ileri gözetleyicisi olarak ateş tanzimi yapan topçu Üsteğmeni Mehmet Gönenç yeni bir ateş isteğinde bulundu. Koordinatları bildirdi. Taburun bütün toplarının bu koordinatlara ateş etmesini istedi. Bildirdiği koordinatlar kendisinin ve 9'uncu Bölüğün bulunduğu yerdi. Bu koordinatların, kendisinin bulunduğu yer olduğu hatırlatıldı. Cevap bugüne kadar duyulmamış bir mertlik ve yiğitlik örneğiydi. "Evet biliyorum. Biz düşmana esir olmak istemiyoruz. Bizi onlara teslim etmeyin. Vasiyetimiz şu: Bizleri kendi ateşlerimizle şehit ediniz! Tekrar koordinatları veriyorum. Bütün bataryalar buraya ateş etsin."
(Tanıtım Bülteninden)
