Irene artık hiçbir şey düşünmek istemiyordu, istediği tek şey yaşamaktı, kendini uyuşturmak, kalbini boş ve anlamsız şeylerle doldurmak istiyordu. Artık evde olma ya katlanamıyordu, korkudan çıldırmamak için sokağa, insanların arasına karışmak zorundaydı, bunu hissediyordu.
Sayfa 44