Korku
Stefan ZweigKorku Sözleri ve Alıntıları
Korku sözleri ve alıntılarını, Korku kitap alıntılarını, Korku en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Korku cezadan daha ağırdır, çünkü ceza bellidir, az da olsa çok da olsa korkunç belirsizlik kadar, gerginliğin o sonu gelmez dehşet vericiliği kadar kötü değildir.
Sayfa 59
Her şeyde kendisini hissediyordu, eskiden cam gibi saydam olan dünya şimdi birdenbire kendi karanlık gölgesini yansıtan bir aynaya dönüşmüştü. Nereye baksa, ne dinlese gerçeğin kendisiyle karşılaşıyordu.
Sayfa 49
Bugün hâlâ anlayamadığım şey şu: İnsanlar tehlikeli olduğunu bile bile suç işleyebiliyorlar da neden itiraf etme cesaretini gösteremiyorlar? İtiraf karşısında duyulan bu küçük korkuyu her türlü suçtan daha acınası buluyorum.
Sayfa 60
İçerideki gözyaşları, dışarı akandan daha çok acıtır.
Sayfa 59
Irene artık hiçbir şey düşünmek istemiyordu, istediği tek şey yaşamaktı, kendini uyuşturmak, kalbini boş ve anlamsız şeylerle doldurmak istiyordu. Artık evde olma ya katlanamıyordu, korkudan çıldırmamak için sokağa, insanların arasına karışmak zorundaydı, bunu hissediyordu.
Sayfa 44
Sanıklar en çok gizlediklerinden, gizledikleri şeyin ortaya çıkmasından, bir yalanı binlerce küçük saldırıya karşı savunmak zorunda kaldıklarından dolayı acı çekerler.
Sayfa 59
Oysa her şey ne kadar da iyi olabilirdi, diye geçirdi içinden, bir kelime, tek bir kelime söylemesi yeterliydi. küçücük bir kelime: Affet. Kocası niçin diye sormazdı. Fakat bu sert, arsız, gizlice dinleyen ışık niye yanıyordu. Karanlık olsaydı söyleyebilirdi, bunu hissediyordu. Fakat bu ışık tüm gücünü kırıyordu.
Sayfa 40
Eşinin meslektaşlarıyla yaptığı konuşmalardan biliyordu; şantajlar anında ve büyük bir soğukkanlılıkla bastırılmalıydı, zira şantaja maruz kalan kişinin gösterdiği her türlü tereddüt ya da korku belirtisi şantaj yapan kişinin üstünlüğünü pekiştirirdi.
Sayfa 13
İçerideki gözyaşları, dışarı akandan daha çok acıtır.
Korku cezadan daha ağırdır, çünkü ceza bellidir, az da olsa çok da olsa korkunç belirsizlik kadar, gerginliğin o sonu gelmez dehşet vericiliği kadar kötü değildir.
Sayfa 59
Davaları izlemek korkunçtur, bu davalarda bir tek itiraf eksiktir, o da sanığın içindedir, çıkmak istemez, ne kadar çekse, koparıp almak istese de başaramaz. sanığın itirafın ,''evet''ini karşı koyan bedeninden, etinden bir kancayla koparmak zorunda kalındığında, sanığın nasıl kıvrandığı, eğrildiğini görmek korkunçtur. Bazen bu itiraf sanığın gırtlağındadır, alttan karşı konulmaz bir güç onu yukarıya doğru iter, sanık boğulacak gibi olur, itiraf tam ağzından çıkacakken o şeytani güç tüm benliğini sarar, inat ve korkunun o anlaşılmaz duygusu galip gelir ve itirafı yutuverir. Mücadele yeniden başlar. Benim bugün hâlâ anlayamadığım şey şu: İnsanlar tehlikeli olduğunu bile bile suç işleyebiliyorlar da neden itiraf etme cesaretini gösteremiyorlar? İtiraf karşısında duyulan bu küçük korkuyu her türlü suçtan daha acınası buluyorum.
Sayfa 60
İçerideki gözyaşları, dışarı akandan daha çok acıtır.
Zamanın çoktan sildiği bir suç yine de cezalandırılmalı mıydı?
Sayfa 52 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Bazen diğer odalardaki solukları duyduğunu düşündü, çocuklarının, kocasının, hem çok yakın hem çok uzak, neredeyse yok olmuş bir dünyanın soluğunu; fakat aynı zamanda doğadan ya da çevresinden değil de içinden, gizemli, coşkulu bir kaynaktan gelen isimsiz bir suskunluk hissediyordu. Kendisini sonsuz sessizliğin tabutuna kapatılmış, görülmeyen gökyüzünün karanlığını da göğsünde hissediyordu.
Sayfa 75
Stefan Zweig
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.