Korku
Stefan ZweigKorku Sözleri ve Alıntıları
Korku sözleri ve alıntılarını, Korku kitap alıntılarını, Korku en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O, boğuk sesle "Neredeydin?" diye sordu. Kendisi "Hiçbir yerde!" dedi.
Sayfa 31Kitabı okudu
Telefonun her çalışında, kapı zilinin her basıldığında korkarak irkiliyor ve perdelerin arkasından özlemle insanlara ya da en azından onların bakışlarındaki hasretle hürriyete bakıyor ve yine de korkuyla birden geçip giden yüzler arasında rüyalarına kadar takip eden birinin yukarıya doğru baktığını görecek korkusuyla kendisini durmadan ele veriyordu.
Sayfa 26 - Palet YayınlarıKitabı okudu
İç dünyasında hâlâ acı veren bir şeyler vardı lakin bu acı yaraların tamamen kabuk bağlamasından önce olduğu gibi kızaran, hafif ve hoş, müjde veren sancısıydı.
Sayfa 69Kitabı okudu
Zamanın, üzerine sonu gelmez biçimde çöktüğünü hissediyordu ve saatler alışılmış olanı belirleyemeyince bütün anlamını kaybediyordu.
Sayfa 25 - Palet YayınlarıKitabı okudu
"Bir sözcük, çarpan kalbinde bütün dünyanın alevlendiği o sonsuz ateşi söndürebilir miydi?"
Susuyordu ve bu suskunluğun ne kadar tehlikeli olduğunu ve bir açıklamanın son makul imkânını da kaçırdığını düşündükçe o ölçüde aklı daha da karışıyordu.
Sayfa 35Kitabı okudu
Korku, cezadan daha kötüdür, çünkü ceza az veya çok belirsiz bir şeydir, belirsiz olan gerilimin bu dehşet verici sonsuzluğu çok daha fazladır.
Sayfa 47Kitabı okudu
“İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır.”
Lakin fırtına veya aşırı sıcak kadar tekdüze hayat da insanı huzursuz edebilirdi.
Sayfa 13Kitabı okudu
‘Yarın, ne kadar yakın ve ne kadar sonsuzca uzaktı.’
-“Belki… insanın kendisini en yakın hissettiği kimseler karşısındaki utancı… en büyüktür”.
Sayfa 49
İnsanları engelleyenin her zaman.. her zaman.. Korku olduğunu mu düşünüyorsun? O utanç... kendini anlatmak.. bütün insanlar karşısında soyunmak demek olmaz mı?
Ona ihtiyaç duymadığı ve hararetle arzu etmediği halde, arzusuna karşı huzursuz bir merak yüzünden ve gevşek bir dirençten ötürü teslim olmuştu.
Sayfa 13Kitabı okudu
Belki.. insanın kendisini en yakın hissettiği kimseler karşısındaki utancı.. en büyüktür.
Lakin fırtına veya aşırı sıcak kadar tekdüze hayat da insanı huzursuz edebilirdi..