Korku, bir belirsizlik karşısında tehdit algısı ile tetiklenen, rahatsız edici ve olumsuz bir his.
Kitabı okuduğumda aslında korkunun çok güçlü bir his olduğunu anladım.Öyle ki insana her şeyi yaptıran güçlü bir algı.
Bayan Irene günlük yaşamından sıkılır ve bir âşık edinir kendine.Aradığı heyecanı yasak aşkta bulacağına inanır.Tabi içinde kocaman bir korkuyla görüşür her görüşmesinde içindeki korku büyür.Bir gün âşığıyla buluşmasından sonra bir kadın şantaj yapmaya başlar.Irene'nin büyük korkusu o an başlar...Terkedilme korkusu, çocuklarını kaybetme korkusu, aşağılanma korkusu...Her seferinde kadına para versede ondan kurtulamaz...Irene gün geçtikçe daha çok korkmaya başlar hatta dışarı bile çıkamaz.Kararını verir kadınla görüşecektir, gerekirse hayatını son verecektir...Sonunda her şey açığa çıkar. Kocası Fritz o şantajcı kadını , karısının âşığından vazgeçip kendilerine dönmesi için parayla tutmuştur.Irene duydukları üzere kocasının kollarına düşer.Hayatlarına devam ederler :)
Kitabın son sayfalarını nefesimi tutarak okudum resmen, açıkçası böyle bir son beklemiyordum.Aldatılmak var sonuçta işin ucunda, Fritz'i kesinlikle kınıyorum :))Aşk insana her şey yaptırıyormuş demekki.
Stefan Zweig, bu adama bayılıyorum deyince gayet ciddiydim :)) Bazen diyorum ki bir kadın bir kadını bu kadar anlayamazken, Zweig nasıl oluyorda bir kadının duygularını, psikolojisini bu kadar iyi anlayabiliyor tabi anlamakla kalmıyor kalemiyle satırlara dökebiliyor.Yine bir şaheser çıkarmış ortaya, valla saygıyla eğiliyorum.Çok sürükleyici bir eser olmuş.Eline sağlık Zweig :))
