Korku
Stefan ZweigKorku Gönderileri
Korku kitaplarını, Korku sözleri ve alıntılarını, Korku yazarlarını, Korku yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İrene ise kocasının endişe duyduğundan tekrar kendisine yaklaşmasından korkuyordu ve hemen iyi geceler diledi. "Yarın görüşürüz", diye cevapladı kocası. İrene odasına çekildi.
Yarın, ne kadar yakındı ve bir o kadar da uzaktı! Korkunç uzaklıkta ve karanlık geliyordu ona uykusuz gece! Sokağın sesleri giderek azalmaya başladı, odanın içindeki yansımalardan, sokak lambalarının söndürüldüğünü anlıyordu. Ara sıra diğer odalardaki solukları, çocuklarının yaşamını, kocasınınkini ve hem yakın hem de uzak olan, yitirilmiş o yaşamı hissedebildiğini sanıyordu, fakat aynı zamanda da doğaya ya da çevresine ait olmayan, kendi içindeki, gizemli bir kaynaktan gelen adını koyamadığı bir sessizliği de hissediyordu. Kendisini sanki sonsuz bir sessizlikten oluşan bir tabuta koymuşlardı ve göğsünde de görünmez gökyüzünün karanlığını hissediyordu. Bazen geçen saatler yüksek sesle bir rakamı söylüyordu karanlığa ve sonra gece siyah ve cansızdı, fakat İrene ilk defa bu sonsuz ve boş karanlıkta bir anlam bulduğuna inanıyordu. Artık vedalaşma ve ölüm üzerine düşünmüyordu, daha çok ona nasıl kavuşabileceğini, bunu çocuklarına hissettirmeden ve kendisi de fazla dikkat çekmeden nasıl gerçekleştirebileceğini düşünü- yordu. Kendisini ölüme götürecek tüm yolları düşünüyordu, intiharın bütün yollarını aklından geçiriyordu, sonunda doktorun ona bir ra- hatsızlığı sebebiyle yazdığı morfin aklına geldi.
Sayfa 92Kitabı okudu
Oysa hayat hâlâ tatlı geliyordu ona. Kıştan sonra birden coşkuyla kendini gösteren ilkbaharın habercisi o ilk günlerden biriydi, gökyüzünün sonsuz maviliği, bütün o karanlık kış aylarından sonra taze bir soluk gibi geliyordu ona.
Sayfa 86Kitabı okudu
Ya Siz??!!
Hayatını değerlendiriyordu ve hâlâ çok kıymetli olduğunu hissediyordu, acaba onu koruyabilecek miydi ve bu son günlerde yaşadığı korkunun ona öğrettiği ve yaşamına kattığı yeni ve daha yüksek bir anlama yüceltebilecek miydi, hayatına temiz, güvenli ve yalansız bir başlangıç yapabilecek miydi?
Sayfa 86Kitabı okudu
Kocası yine durdu.
"Belki de haklısın... hatta kesinlikle haklısın...çok tuhaf...tam da bunu hiç düşünmemiştim... aslında çok basit. Beni tanıyorsun, öyle olmak istemiyorum ama belki çok katı davrandım. Birazdan yanına giderim, gitmesine izin vereceğim, ben sadece onun inadını cezalandırmak istemiştim, gösterdiği direnci kırmak ve bana olan güvensizliğini cezalandırmak istemiştim... Fakat haklısın, bağışlayıcı olmadığımı düşünmeni istemem... böyle düşünmeni hiç istemem istemem, İrene..."
Sayfa 76Kitabı okudu
Kocası aniden durdu, sanki içinden bir güç onu esir almıştı.
"Yani sen... sen demek istiyorsun ki", aniden sesi değişti, yumuşadı ve derinleşti, "sen, Helene'nin suçunu başka birine, mesela dadısına belki daha kolay itiraf edebileceğini mi demek istiyorsun?"
"Bundan eminim...özellikle sana o kadar direnç göstermesinin sebebi, senin kararının onun için çok önem taşımasından kaynaklandı, çünkü, çünkü,..., en çok...seni seviyor..."
Sayfa 76Kitabı okudu