Bir an Mustafa Kemal göründü yataklı vagondan
İnce uzun parmaklarında eriyor cigarası
Açık bir çakı tehdidi kilitli dudaklarında
Bakışları değdiği yere iki kurşun deliği bırakıyor.
Aynada hayalime takıldım
Benden çok çabuk ihtiyarlıyor
Benzi fena soluk
Saçları bütün dökülmüş
Cam kırığı kır sakalları
Buz kalıbı gibi donuk
Gözleri sabit bakıyor
Galiba çoktan ölmüş.