Ben bir yazar tanıdım ki Oğuz Atay... Hayatla sorunu olanların yazarı, hayatı ucundan köşesinden yakalayamayanların ve insanların yanından geçerken yalnızlıklarının hiç farkında olmadığı tipler belki de bunlar.
Bazen herkes kendi içinde kaybolur, çıkılmaz yollara girdiğini düşünür ve düşündükçe batar o çukurun içine. Oysa ki hayat bazen karmaşıkların ardından gelen ferahlığın kendisinden ibarettir. Önemli olan belki de yolun çıkışını bulmak... Her birimiz hayatın içerisinde hayatımızı, yaşantımızı düşünürüz ve bazen kendimizin sadece böyle olduğunu düşünür ve bu durumla kahroluruz belki. İşin içine her an her dakika insanları izleyebileceğimiz bir sosyal medya olayı da devreye girince kendimizin yetersiz olduğunu hissederiz. Belki de bunu çevremizdekiler hissettirir. Oğuz Atay'ın kitabını okuduğunuz zaman bu dünyada yalnız olmadığınızı sizin gibi milyonlarca insan olduğunu keşfediyorsunuz. Ve adeta diyor ki bu dünyada yalnız değilsin... Sen, ben, o herkes belli dönemlerden geçiyor herkes kendi içinde kaybolup en az bir kere korkuyu bekliyor. Herkes kimsenin kendini anlamadığı bir dönemin olduğunu, kalabalıklar içinde yalnız olduğunu keşfediyor. Peki olay şu ki bu durumda napmalı ? İnsan kendini keşfetmeli. Doğamızın verdiği durumları kabullenmeli, kendini kabullenmeli. En güzel günlerimiz kendimizi kabul ederek başlayacağını bilmeliyiz
Herkese iyi okumalar ve kendini bulacağı günler diliyorum.
