Okudukça Jose Saramago'nun Körlük kitabından kesitler hatırlıyorum
Gözleri yalnızca bir iki gün için açılmış olan bir kimse körlerden oluşmuş bir millet arasına karışırsa, ya hiç sesini çıkarmamalı ya da kendisine deli gözüyle bakılmasını kabul etmelidir.
Körün ses hafızası şaşılacak derecede kuvvetliydi; şunu söyleyebilirim ki, onun seslerde bulduğu çeşitlilik bizim yüzlerde bulabildiğimizden daha fazladır.