Açmazların Romanı: Korsan Çıkmazı
Romanın başkahramanları: Meli ile Berni. Bunlar iki çocukluk arkadaşı. Doğu Anadolu kentlerinden birinde başlayan, okumak için Neyyire halanın yanına giden böylelikle Orta Anadolu kentinde yaşamaya başlayan ve üniversite için İstanbul'a uzanan yaşama zorunluluğu yolculuğunun çetelesi. Kentlerle ve yaşla birlikte değişen bakış açıları, yaşantılar, anılar, acılar, hayaller, arkadaşlıklar... yığınla açmaz bekliyor sizi Korsan Çıkmazı'nda.
Nezihe Meriç genellikle kalabalıklar içinde yalnızlaşan, yalnız kalabalıklaşan, iç yalnızlığıyla hesaplaşan, yaşayan genç kızların hikayelerini anlatır. Bu romanda da iki küçük kızın, iki yetişkin kıza evrilirken arkadaşlıklarına, yalnızlıklarına, ağlayışlarına dikkatimizi çekmeye çabalamış ve laf aramızda-haddim değil elbette hüküm vermek- bunu başarmıştır.
Romanın anlatımı klasik anlatıya alışan okur için zor olabilir. Tek bölümde yazılan romanda üç anlatıcı bizi romandaki günü, dünü aktarıyor. Bunlardan biri meslektaşım Meli, diğeri Berni, üçünsünü de okursanız siz bulursunuz artık.
Bu yazıda romanın içeriğine dair çok ipucu yok çünkü roman bilinç akışı, iç konuşma, iç çözümleme, özet, geriye dönüş gibi birçok tekniğin bir arada kullanıldığı ilgi çekici bir üslupla yazılmış. Şimdi neyi yazsam okuyacaklara saygısızlık olacak bu nedenle konuya değinip...
Eski teknenin yeni hamuru almadığı bu romanı okumanızı öneririm. Çağdaş edebiyatımızın "kalabalık yalnızlık" temalı kalemini ilgiyle okuyacağınızı düşünüyorum.
İyi okumalar dilerim.