Rusyadayız. 1920'li yılların sonları. Devrim gerçekleşmiş, iç savaş sonlanmış ve artık sessizliğe kavuşmuş olan bir Rusya'da.
Kitap, karakter Voşov'un "dirençsizliğindeki artış ve genel iş temposu ortasında düşüncelere dalması" sebebi ile işten çıkartılmasıyla başlıyor. Sonrasında yapılması planlanan devasa bir binanın temel çukurunun kazılma süreci anlatılıyor. Aslında bunun üzerinden devrim sonrası Rusya'nın yaratmaya çalıştığı yeni toplumsal hayattan bahsediliyor.
Voşov hem çukur kazma işinde çalışır hem de yaşamı kendince sorgular. Toprak birçok kazıcının bir kurtuluş ümidiyle kazılmaya devam edilir. Voşov'un yoldaşı Safranov, engelli Jaçov, kazıcı başı Çiklin ve umut dolu Nastya kitabın diğer kahramanları. Karakterler şimdiye kadar gördüğünüz en özgün ve farklı karakterler. Varlık kaygısı, işçi sınıfının varoluş mücadelesi, umutlu geleceğe doğru sürekli kazılan bir çukur yazarın ironilerle dolu diliyle okuyucuya uzanıyor. Kitap 1930'da tamamlandığı halde yayımlanması 1987 yılında olmuş.
Herkesin sevebileceği bir roman değil Çukur. Daha önce okuduğum 'Can' ve 'Dönüş' kitaplarından da oldukça farklı. Rusya tarihi, komünizm, devrim gibi konulara ilginiz varsa ve politik bir eleştiri okumak istiyorsanız bu kitap tam size göre. Onun haricinde okumakta zorlanacağınız sıkıcı bir kitap olmaktan öteye gidemeyecektir. Sevgiyle
