Kovulmuşların Evi
Ali AyçilKovulmuşların Evi Gönderileri
Kovulmuşların Evi kitaplarını, Kovulmuşların Evi sözleri ve alıntılarını, Kovulmuşların Evi yazarlarını, Kovulmuşların Evi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yani nasıl söyleyeyim; içi boşalmış tenha bir akşamda, gidilebilecek en iyi yer çocukluğun bahçesidir. Çünkü en tanıdık korkular orada.
Bazen gidecek hiçbir yerim olmuyor benim, bir korkuluk gibi dikilip duruyorum insanların ortasında.
Onca yıl, herkes söküğünü dikerek çıktı insanların içine, ben diktiğimi sökerek.
Masamın üstü, hayat içimdeki kuyuyu derinleştirmesin diye, ne bulursam yığdığım bir barikata benziyordu.
Dalgınlığımın perdesi yırtılıveriyor birden; telaşla, benden başka her şeyin yerli yerinde durduğunu anlıyorum, benden başka herkesin kaçırdığım zamanın içini doldurmaya devam ettiğini.
Sayfa 13Kitabı okudu
Biliyorum ki insan, ölünceye kadar kendi cevapsız sorusunun çengeline asılır, ölünceye kadar kendine mağlup olur.
Sayfa 11Kitabı okudu
Bazen gidecek hiçbir yerim olmuyor benim,
Bir korkuluk gibi dikilip duruyorum insanların ortasında.
Baba, "baba" demeye başladığımız günden itibaren sürekli karşımızda duran bir alışkanlıktır. Yıllarca babamızdan değil, bir alışkanlıktan bahsederiz.
Sayfa 20 - Timaş Yayınları 3.BaskıKitabı okudu
Otobüs, daha şehrin dışına çıkar çıkmaz hiç vakit kaybetmeden kendi içime çekileceğim. Herkes gibi, benim içimde de hiçbir yere kaydedilmemiş bir günlük var. Yolun her kilometresinde o günlük, garip bir okunma hevesiyle açılıp duracak hafızamızda.
Sayfa 8 - Timaş Yayınları 3.BaskıKitabı okudu
Her nereye bakarsam bakayım, içimdeki pencerenin sınırladığı yerden daha fazlasını görecek değilim. Hem bu mümkün olsa bile, yeşerenin solduğundan, yapılanın yıkıldığından, doğanın öldüğünden öte ne anlatacak bana hayat.
Sayfa 104Kitabı okudu