- Bir peri kızı varmış. Çok iyiliksevermiş. Her sabah mavili kırmızılı kanatlarını açar, yükseklere doğru uçar, dünyaya bakarmış. Sonra da kimin yardıma ihtiyacı varsa koşarmış. - Şimdi de benim yardımıma gelsin ağabey. Alsın beni, güzel köyüme götürsün de bir güzel uyuyayım... Sabah erkenden de alıp buraya getirsin... Annem, babam geceyi burada geçirdiğimi sansınlar. Böyle olsa ne iyi olurdu değil mi? - Kapat gözlerini, belki gelir ve götürür..

Sayfa 103Kitabı okudu

Köy Çocuğu Yavuz Bahadıroğlu

Reklam