Köy Enstitüsü Yılları

"Yalnız içince mi gülerdi insan?"

Sayfa 129 - Literatür Yayınları

"... karşımızdaki kim olursa olsun, her söylediği doğru olmayabilir. Eleştirmek gerekir. Konuya bir başka açıdan da bakılabilir. Bir şeyi olduğu gibi kabul etmek hatalıdır. Hoşgörü iyidir, ama bağnazlık, saplantı çok kötüdür."

Sayfa 126 - Literatür Yayınları

Reklam

Abdullah Aktan

"... Enstitü'de bize okuma, düşünme alışkanlığı verdiler. Ders kitaplarının çerçevesi içinde hapsolup kalmıyorduk. Durmadan arıyor, okuyor, inceliyorduk. Arkasından tartışarak bilgilerimizi, inançlarımızı pekiştiriyorduk. Genel toplantılarda ya da aramızda tartışmadan duramazdık. Başkasını dinlemek, anlamak, düşündüğümüzü söylemek günlük alışkanlıklarımız arasına girmişti. Karşımızdakini ikna etmek için ter dökerdik."

Sayfa 126 - Literatür Yayınları

Abdullah Aktan

"İlk ateşi yakan, ilk tekeri düşünen, ilk madeni eriten, ilk iğneyi yapan, tekerin içine bilye koyup daha kolay dönmesini sağlayan insanın adını bugün bilmiyoruz. Oysa asıl kahramanlar bunlar. İnsanlığa Napolyon kadar, Sezar kadar, Atilla kadar, belki onlardan fazla bunlar hizmet etmiştir. Asıl tarih, kralların, kumandanların tarihi değil, fakat iş yapan, insanlığın yaşamına yeni kolaylıklar getiren, yani uygarlığı yaratan kişilerin tarihidir. Ne yazık ki, değer ölçüleri ta baştan yanlış tutulmuştur. Bu aldanış bir bakıma bugün bile devam etmektedir. Uygarlığın tarihi 'iş'in tarihidir."

Sayfa 125 - Literatür Yayınları (İsmail Hakkı Tonguç)

Abdullah Aktan

"Sabah toplantılarında bazen hep bir ağızdan marşlar, şarkılar söylerdik. İstiklal Marşı, Gençlik Marşı, Ziraat Marşı, Köy Enstitüleri Marşı... Efe türküsü, Köroğlu, Üç Güzeller türkülerini canlı, diri, gür sesle söylerdik."

Sayfa 124 - Literatür Yayınları

Abdullah Aktan

"Bazı günler her sınıf, her ekip kendi aralarında oynardı. O daha bir başka olurdu. Erzurumlular sallanır, Sivaslılar kaykılır, Aydınlılar hoplar, Karadenizliler titrer, Trakyalılar el vurur... Bir coşkunluktur giderdi."

Sayfa 123 - Literatür Yayınları