Köygöçüren
Fakir BaykurtLow Rated Köygöçüren Reviews
You can find Low Rated Köygöçüren quotes, low rated Köygöçüren book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
8.9Out of 10
568 syf.
9/10 puan verdi
"Ütenlerle, ütülenlerin çağı bu yeme kendini..."
Fakir Baykurt diyor ki:
"Epeyden beri kafamda gezen bu romanı Mamak Askeri Cezaevinde yatarken geliştirdim. Bitmedi, Ankara Sivil Merkez Cezaevine geçtim. Yapacak iş yok. Yazma olanağı da yok. Ne yapayım? Vurdum voltamı, kurdum romanımı.
Çıkınca da hemen yazdım... Gerçi bu romanda doğrudan doğruya cezaevi geçmiyor. Ama halkımızın
Birlikten kuvvet doğar ama...
“Epeyden beri kafamda gezen bu romanı Mamak Askeri Cezaevi’nde yatarken geliştirdim. Bitmedi, Ankara Sivil Merkez Cezaevi’ne geçtim. Yapacak başka iş yok. Yazma olanağı yok. Ne yapayım? Vurdum voltamı, saatin zembereği gibi kurdum kurdum romanımı. Çıkınca da hemen yazdım…
Gerçi bu romanda doğrudan doğruya cezaevi geçmiyor. Ama halkımızın
Vay benim Anadolu insanım
Fakir Baykurt, hayatı boyunca köylerde, kendini eğitmenlige vermiş, köylülerin yaşam standartlarınin iyileştirilmesi için mücadele etmiş bir aydinimiz. Bunun ödülünü de cezaevi cezaevi gezdirilerek almıs.
Geçelim romanimiza;
Hikayemiz bir Anadolu köyünde geçiyor. Köyün sakinleri yoksul, gariban, bir hafta sonra ne yiyeceğini düşünen insanlar. Bu duruma birkaç kişi hariç isyan eden yok. Onların da tek istekleri var. tarlalarını sulayabilecekleri bir sulama suyu. Köyün diğer sakinleri, büyük çoğunluğu ise kuran kursu hocası istiyor. Öyle ya din elden gitmesin diyorlar. Hoca hemen gönderiliyor. Su ise ....
Su işi uzadıkça uzuyor. Aylar sonra tüm çabalarla su mühendisi gönderiliyor. Fakat çıka çıka arsenikli su çıkıyor. Yetmezmiş gibi bir de tüm tarlaları istenmeyen bir ot sarıyor. (Koygocuren) öyle böyle değil, her yeri kaplıyor, geçit vermiyor.
Beklenen nihai son. Şehre gocus ve el kapılarında kölelik.
Mutlu kalın, kimsenin kimseyi somurmedigi bir dünya dileğiyle...
Kronolojik sırayla şu ana kadar okuduğum tüm romanları arasında birinci sınıf diyemeyecegim tek romanı bu oldu Baykurt'un. En uzun romanı olmasından mıdır bilmem ele aldığı temayı destek temalarla dik tutmaya çalışırken biraz fazlaca dağıtmış.
Yalnız bu kez okurun özdeşleşebileceği tek bir karakter dahi kullanmamış ki bu iyi bir yazarın ortalama okura karşı aldığı risktir ve bu riskin altından kalkabilmiş. Romanın tüm kahramanları ne siyahtan ne beyazdan oluşuyor. Hepsi ayrı tonda gri. Ortalama okur sevmez böylesini. İlla romanın içinde tutunacağı bir dal ya da kendi nefretini kanalize edeceği kara bir tip ister.
Köygöçüren, Konya köylülerinin ve Demokrat Parti'nin semirttiği şehirli bürokratlarının arasında cirsium arvense otunun (romanda gericiliğin metaforu) belirlediği bir ahmaklık savaşımını anlatırken Baykurt yine de dayanamayıp son 20 sayfaya bizzat kendini temsil eden mühendis Safa karakterini yerleştirerek tanrısal bakışı da boş geçmemiş. Günümüz popüler yazarlarının eserlerinin yanında bir başyapıt Köygöçüren. Ama sadece Baykurt bibliyografisinin arasında düşünüldüğünde 1977'ye kadar olanlarının en zayıfı.
Fakir Baykurt’un kaleminden Anadolu köylüsünü okumak son derece keyifli. Bu kendisinin okuduğum 6.kitabı. Favorim tartışmasız “Kaplumbağalar” tabii ki. Köygöçüren’e gelince aslında temel olarak biraz Irazcanın Dirliği’ne biraz da Kaplumbağalar’a benziyor. Aynı zamanda yazarın en uzun kitabı. Ancak ben diğer kitaplarda aldığım keyfi tam olarak bu kitapta bulamadım. Öykü biraz yavaş gelişiyor ve sanırım başlangıç kısmı ile son kısım tam örtüşmüyor. Belirli bir yerden sonra sanki yön değişmiş gibi. Ayrıca Muhtar Musa ve Hıdır karakterinin Baykurt’un dünyasında doğru sayılmayacak davranışları için kitap içerisinde tam bir eleştiri göremedim. Musa’nın onların her zaman yardımına koşan siyasetçi doktor Ziya’nın eşi ile olan münasebeti ve Hıdır’ın ikinci bir eş alması kitapta normalleştirilmiş. Baykurt’un dünyasında bu tarz yaklaşımların baş karakterler üzerinden sıradanlaştırılması beklenen bir durum olmamalıydı