Tolstoy yine yazmış aga! Eser azıcık Anna Kareninayı andırıyor bazı yerlerinde. Tren yolculuğu ile hikayemiz başlar. İki insanın karşılıklı konuşması ile devam eder. Aralarında bir adam içini döker ve karısı ile yaşantısını anlatır. Bu yaşantı hiç iyi olmayan ve sonu hazin biten yaşantıdır...
-Hayır, sevmek zorunda değildir. Eğer aşk yoksa kimse bunu zorla yaptıramaz.
-İçmiş olduğum iki bardak çayın benim coşkumu artırdığını hissediyordum.
-İnsanların başkalarının emeğinden onların isteği dışında yararlanmayı ortadan kaldırmaları gerekir.
-Yanlış bir yolda olan insanlar durumlarının kötülüğünü görmemek için gözlerini kaparlar. Bu da o insanın hem kurtuluşu hem de ölümü olabilir.
