Tolstoy’un yine mutsuz ve umutsuz modunu açarak kaleme aldığı eserlerinden olup geçmiş dönem ‘Ahlak’ konusunu işleyen romanlardandır. Benim aklıma gelense 200 yıl evvel bile ahlaktan şikayet etmeye başlamış bu pek kıymetli insanların günümüzde yaşasa acaba ne yazacakları... Gerçekten de ‘Ahlak’ ve bununla ilgili temalar, cinsiyet fark etmeksizin her türlü ahlaksızlığı yapıp, biriyle beraber hiçbir şey olmamış gibi devam etmeler, hatta bu ahlaksızlıklarını gizli gizli sürdürüp (doğrular er geç açığa da çıkarlar arkadaşlar biliyoruz) farklı bir boyut kazandıranlar var bu çirkinliğe.
Bir adamın kadın erkek ilişkisini yorumlaması, toplum ve o toplumdaki anlayışların değişmesini anlatması ve ruhsal bir bunalım geçiren Tolstoy’un anlattıkları epey dikkat çekici. Kanımca bu devirde olsalar bu adamlar 30 yaşına gelmeden ipe asar kendilerini, utancından. Bunlar öyle adamlar çünkü.
Romanın kahraman kişisi Pozdnişev, benim en çok dikkatimi çeken isimdir. Bu adam evli ve karısı kendisini aldatıyor şüphesiyle cinayet işliyor ve kadını masum. Düşünelim. Eğer bir insana güvenmiyorsanız, her şeyin yalnızca gözünüzle gördüğünüz veya şüphelendiğiniz biçimde olduğuna inanıyor, başka şey kabul etmiyorsanız; lütfen evlenmeyin. Sadece bedeni zevkler için evlenmek, birkaç zaman sonra insanı sıkacak, birbirinden uzaklaştıracak ve güvensizlik yaratacaktır. Ortada birkaç tane de ufak çocuk ve bunların psikolojisini kabul ederek düşününce iş daha da karmaşıklaşıyor. Güvenmiyorsanız, sevgi bağınız yoksa yalnızca fiziksel bir zevk için beraberliği uzatmamak iki taraf için de en doğrusu olacaktır.
İyi okumalar diliyorum..
