"Dünyanın tüm yükünü omuzlarında taşıyormuşsun gibi bir halin var," dedi Finn.
Dürüstçe, "kendimi öyle hissettiğim söylenebilir," dedim. "Birçok hata yaptım ve birçok insan o hatalarımın bedelini ödüyor."
Konstantin gözlerini yere çevirirken hızla ayağı kalktım. Hava beni boğacak gibiydi. Konstantin'in yanımdaki varlığını fazlasıyla hisseder olmuştum. Karışık hisler içinde o odada daha ne kadar Konstantin'le kapalı kalacağımı düşündüm.
Konstantin'le bir garip paralel dünyaya düşmüş gibiydik. Her şeyin troll kültürünün çarpık bir kopyası olduğu ve hiçbir şeyin doğru dürüst olmadığı bir dünyaya.