Bununla birlikte, Freud, alışkanlığı gereği, her şeyin sonunu anneyle-babaya vardırır: Binayı inceleme isteği, tuhaf bir şekilde, ona anneyle yatma arzusu gibi gelir. Ebeveynler, ortamlardan bağımsız olarak, birincil yerlere ya da işlevlere sahipmiş gibi.