Ne güzel bir ölüm olurdu bu. Tüm sevinçlere, acılara, ümitlere doymuş ihtiyar başlarını, yumuşak ve fesleğen kokulu bir yastığa bırakırken, hayatı tasasız bir ölümle değişerek ve ölmenin, şimdi en doğrusu olduğunu bilerek burada, Girit’te ölebilecek olsalardı… Belki de kısmet olmayacaktı. Göç, sadece gideni değil, kalanı da peşinden sürüklüyordu.