Hayat artık rutin, güvenli, uzun süreli planlara uygun değil. Bilgimizi, yeteneklerimizi, becerilerimizi ve yatkınlıklarımızı sürekli geliştirmeliyiz. Hayat boyu öğrenme, sürekli beceri kazanıp kaybetme, onaydan geçme ve değerlendirilme hayatın ayrılmaz parçaları haline geldi. Eskiden işçilerin kendilerine ayıracak biraz dinlenmeye zamanı ve boş vakti olurdu. Artık hayatımız işimizin nesnesi haline geldi, sürekli geliştirilmesi gereken üretken, para ödenmeyen bir metaya dönüştü.