Kültür ve politika, tüketim maddesi olup çıkmış.
Başkanlar, sabun gibi, televizyonda seçiliyor, şairler süs eşyası olarak kullanılıyor. Yalnızca serbest pazar düzeninde büyü var ve tek kahraman, bankacılar.
Yürekten geliyorsa konuşmak gereksinmesinden kaynaklanıyorsan insan sesini kimse susturamaz. Ağız bulamazsa eller ve gözlerle, gözeneklerle, ne bulursa onunla konuşur. Çünkü her birimizin ötekine söyleyecek bir şeyleri vardır başkalarınca kutlanması ya da bağışlanması gereken bir şeyler.
Günün birinde sabahleyin bize bir kobay verdiler. Sobayı kafesi içinde getirdiler eve. Öğleyin kafesinin kapısını açtım. Eve geceleyin döndüğümde kobayı aynen bıraktığım gibi buldum: Kafesin içinde, parmakla yumulmuş, özgürlük korkusuyla titriyordu.