“Heykelden Taşa” adlı romanını okuduktan sonra “Küçük Anılar” kitabını almaya karar verdim .
Açıkçası, bir iki kitabı haricinde tüm kitaplarını okuduğum yazarın çocukluk anılarını bayağı merak ettim.
Evet oldukça ilginç bir yaşantısı olmuş ve Saramago o güzel üslubu ile bize çocukluğunu anlatırken, kitap akıp gidiyor.
Ancak yaptığı kurgular o kadar güzel ki ,anılar kitabı onların yanında biraz zayıf kalmış.
Yine de Jose Saramago bir iki güzel paragrafı için bile okunur;
Ömrümün tamamında sahip olduğum ilk balondu,. Artık eve dönmek üzere yürüyorduk, ben sanki bütün dünyayı bir ipin ucuna bağlı olarak havada götürüyormuşçasına gururluydum, tam o sırada birden birinin arkamdan güldüğünü duydum.
Dönüp bakınca gördüm . Balon sönmüş , ben farkına varmadan yerlerde sürünmekten pis, buruşuk , biçimsiz bir şey olup çıkmıştı , arkadan gelen iki adam da gülerek parmaklarıyla beni gösteriyorlardı, herkesin içinde rezil olan beni . Ağlamadım bile .
İpi elimden bıraktım, sanki bir can kurtaran simidiymiş gibi annemin koluna yapışarak yürümeye devam ettim.
O pis buruşuk , biçimsiz şey aslında bütün dünyaydı.