Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Küçük Çiçek
Iosi HavilioPuan
7.610 üzerinden
96 syf.
8/10 puan verdi
Beklentisiz başlayıp sonrasında çok severek okuduğum bu kitabı, sizin de okumanızı istiyorum. Ancak kitabın konusuna değinmemem gerekiyor, çünkü ne söylesem sürpriz bozan olacakmış gibi geliyor bana.
Yine de kısa bir bilgi olarak: Hayatını kızının bakımı ve günlük ev işleriyle sürdüren bir adamın sıradışı hikayesi diyebiliriz.
Küçük Çiçek,
Küçük Çiçek bir solukta başladı ve bitti. Latin Edebiyatı seviyorsanız, azıcık gerilime de meraklıysınız Arjantin'li yazar Iosi Havilio'nun Türkçe'ye çevrilen ilk kitabı olan Küçük Çiçek tam size göre.
Kitabın baş karakterleri evli bir çift olan Jose ve Laura, bir de onların küçük kızları Antonia. Her şey yolunda gibi giderken Jose'nin işini
“Bu hikaye ben başka biriyken başlıyor.” giriş cümlesiyle #küçükçiçek değişmeyen tek paragraflık yapısına rağmen bir değişim romanı olduğunu en başta okura belirtiyor. Şekil ve içerikti bu zıtlığın nedeni ise zihninin labirentlerinde kaybolmuş anlatıcının değişiminin içsel olması.
Havilio gerçek ve fantastik ögeleri bir arada kullanarak değişim anlarını sivriltmiş, görünür hale getirmiş. Kitaba adını veren Sidney Bechet’in Petite Fleur parçası da bu anlarda çalıyor. Kitapta bu ünlü caz klasiğinin 125 versiyonu olduğundan bahsediliyor, zaman içinde değişen bir parça. Ve müziğin karakter üzerinde iyileştirici, tetikleyici etkileri var.
.
Modern bireyin depresyonu -iş, aşk, kendini gerçekleştirme vesaire- hikayenin görünen yüzü. Aslında öteki ile karşılaşmanın alegorik kurgusu. Tesadüf ki :) Sidney Bechet de beyazlara göre siyahi, siyahilere göre ise beyazmış. Her zaman öteki.
Jungcu bakış açısıyla diğer karakterler anlatıcının kollektif bilinçdışının arketipleri. Gölgesinin etkisinde olan bir anlatıcı farklı benlikleriyle karşılaşıyor ve bir çatışma halinde. Hikayede tekrarlanan döngüler ile bu çatışma, kabulleniş ve değişim verilmiş.
#iosihavilio çağdaş Arjantin edebiyatının öne çıkan yazarlarından ve kısacık, şaşırtıcı,akıcı bir kurgu da farklı okumalara açık güçlü bir metin sunmuş okura. Umarım diğer kitapları da çevrilir.Müthişti.
Çeviri #iremgüngör ve kitabın sonunda Havilio’nun bir röportajı da yer alıyor.
Arjantinli Iosi Hovilio’nun Türkçe’ye kazandırılan ilk kitabı; Küçük Çiçek. 96 sayfalık, tek paragraftan oluşan bir eser , tek paragraf olduğu için bir solukta okunuyor, hiç bölünmüyor , hikayenin nabzı hiç düşmüyor. O yüzden konusundan bahsedersem spoiler gibi olacak. Kitap ismini ve ilhamını Sidney Bechet’in Petit Fleur eserinden almış.
Latin edebiyatı okumayı seviyorsanız, heyecanı , aksiyonu, okuduğum kitap kısa olsun ince olsun ama adeta bir film tadında olsun diyorsanız okumanızı tavsiye ederim.
Arjantinli yazar Iosi Havilio’nun Türkçe’ye çevrilen ilk romanı Küçük Çiçek. İsmini Sidney Bechet’in Petit Fleur’den alıyor. Ve yazar bunu şöyle açıklıyor:
“Müzikten gelir, bir gün yine müziğe döneriz. Bu durumda müzik, anlatıcının yeniden doğmasını, gücünü toparlayıp, ev işleri yaparak motivasyon kazanmasını ve aynı zamanda tekrar eden
Küçük Çiçek. 96 sayfalık, tek paragraftan oluşan bir eser , tek paragraf olduğu için bir solukta okunuyor, hiç bölünmüyor
Çok sakin başlayıp birkaç sayfa ilerledikten sonra farklı heyacan konunun sızı sarması gelıyo.
kışkırtan, huzur bozan, sarsıcı bir roman.
.. bir kitap okuduğunuzu hemen anlıyorsunuz
Küçük Çiçek; aşk, hayat, ölüm, depresyon, anksiyete, sarsılma ve kendine gelmeye dair... kışkırtan, huzur bozan, sarsıcı bir roman. Adını, itici gücünü ve mottosunu 50'lerin ünlü caz klasiği Sidney Bechet'in Petit Fleur'ünden esinlenen Havillio anlatısında tüm yollar, ünlü şarkının son dörtlüğüne bağlanıyor: korkma bir kalbin derinlerinden koparılan küçük bir çiçek asla ölmez!
Arka kapaktan
Seveceğinizi düşünüyorum..
Bu kitabı okumak bir hız trenine binmek gibiydi. Sevgili Arsız Ölüm okurken de benzerini hissetmiştim. Bu hızlı akış ve adeta bombardıman halini başta scrolling'e benzettim hatta.
Kendi içinde muzip ve çılgın bir öyküydü. Üslubu da metnin sürükleyiciliğiyle uyum içindeydi, tökezletmiyordu okurken. İnsanı yakalayan metaforlar ve benzetmeler vardı. Aslında anlattığı da bende karşılığı olan bir şeydi, yoğun duygulanımlardan ve suç işledikten sonra daha da yoğunlaşan o boşluk hissi. Ama okuduklarımda bu noktaya varmayı pek sevmiyorum. İnsanı anlamsızlığa iten noktalara yani. Sanırım belirsizliğe tahammülüm az olduğu için boşlukları görmek beni huzursuz ediyor. Hikayesini ve üslubunu sevdiğim için iyi bir kitaptı diyebilirim. Ve bende uzun zaman sonra klasiklere, özellikle Tolstoy’a bakınma arzusu uyandırdı.
#küçükçiçek yazarın Türkçe’de yayımlanan ilk kitabı. Bu aralar Latin edebiyatı bağımlısı gibi gözüksem de çok iyi eserler okudum. Bu da onlardan biri. İnce olmasına rağmen oldukça etkileyici, gerilimin son sayfaya kadar bitmediği, her sayfada şaşırtan, heyecanlı bir roman.
Üç kişiden oluşan bir aile. Eşin işsiz kalmasıyla karısı eski işine döner. Fakat pozisyonundan dolayı mutsuzdur. Baba da çocuk ve ev işlerinin bakımını üstlenir. Her ikisi de zorlu süreçten geçmektedir. Bir gün bahçe işleri için komşusundan kürek almaya giden baba çalan müziğin ve alkolün etkisi altında komşusunu öldürür. Birkaç gün sonra öldürdüğü adamı karşısında görünce bir yeteneği olduğunu keşfeder. Ve yavaş yavaş içine girdiği bu döngüye kitaba adını veren Küçük Çiçek müziğinin farklı versiyonları eşlik eder. Bu arada karısının da katıldığı değişik psikoterapiler durumu daha da kötüleştirmiştir. Karakterlerin ruh halleri düşünüldüğünde gerçek ile düş arasında yaşadıkları ve bu hayatlarından silkelenip toparlanma vakti geldiğinde tahmin edilemeyecek bir son çıkıyor karşımıza. Çok beğendim, kitabın da tek bir paragraftan oluşması tam anlamıyla tek bir solukta okutuyor. Umarım daha çok kitabını okuruz.
Latin edebiyatı seviyorum,Latin edebiyatı çok seviyorum.Oldukça sıradışı bir eser okudum,modern Arjantin edebiyatından yazarın dilimize çevrilen ilk kitabı.Latin yazarların kafası biraz farklı çalışıyor, bu da farklı bir kitaptı.Çalıştığı fabrika yanınca işsiz kalıp küçük kızına bakmak durumunda kalan Jose'nin içine düştüğü depresyonu,kendiyle hesaplaşmalarını,komşusu ve eşiyle tuhaf ilişkilerini, modern zaman insanının bunalımlarını kendine has üslubu ile anlatmış yazar.Kısa ama derin çok katmanlı bir eser.Gerçekle hayalin sınırları bazı noktalarda birbirine giriyor,insan bazı şeyleri durup düşünüyor.Adamın eşi de 2 saat uzakta,kent merkezinde ,istemediği bir pozisyonda çalışmak zorunda.Onun sıkıntıları da ayrı gerçeklere parmak basıyor.Yazar Rusları seviyor ,özelikle çok sevdiğim bir klasik olan Diriliş'ten pasajlar bulmak beni ayrıca mutlu etti.Kitapta metaforlar var,onları keşfetmeye çalışmak hoşuma gidiyor.Jose ve Laura'nın küçük kızları da ayrı bir simgenin vücut bulmuş hali.Kitap tek paragraf halinde yazıldığı halde oldukça akıcı.Eser adını 50'lerin ünlü caz klasiği Petit Fleur'dan almış.Gerçekten farklı insan psikolojisinin en karanlık dehlizlerine inen,çok katmanlı, kısacık ama derin bir eserdi.Bu arada Laura'nın gittiği terapistin yöntemleri çok ilginçti, bence orada da büyük bir eleştiri vardı.Velhasıl ben kitabı beğendim, çok etkilendim,Latin edebiyatı sevip, farklı, özgün,hafif tedirgin edici bir eser okumak isteyenlere...Umarım yazarın diğer eserleri dilimize çevrilir.
Adını, Sidney Bechet'in 50'lerin ünlü caz klasiği Petit Fleur'ünden alan Küçük Çiçek sarsıcı, kışkırtıcı, etkileyici bir roman.
Çok sakin başlayıp birkaç sayfa ilerledikten sonra farklı bir kitap okuduğunuzu hemen anlıyorsunuz. José'nin defalarca tekrar eden rahatsız edici bir seremoni haline gelen eyleminin arkasında yatan dürtüyü, değişken ruh halini, karısı Laura ile olan ilişkisini resmen José'nin zihninin içindeymişçesine okuyorsunuz.
Iosi Havilio Küçük Çiçek'i tek bir paragraf halinde yazmış. Başka bir kitap olsa bu durum okumayı zorlaştırır ve yavaşlatırdı belki ama bu kitapta durum tam tersi. İlk cümlelerden itibaren olayın içine düşüyor ve hiç kopmadan dalgalanıp durulan suların akışına kendinizi bırakıyorsunuz. Akıcı, aynı zamanda da dikkat isteyen, göründüğünden çok daha fazlasını bulacağınız bir kitap...
Küçük Çiçek, Iosi Havilio.
”Belki de hiç ölmüyor insanlar. Belki ölmek üzereyken ölümün namı önden geliyor bu sırada onlar ölüm düşüncesiyle ölümün doğası arasında sürekli sekerken hayat askıda devam ediyor.”
Yazar bu alıntıyla kitabı başlatmış. Kesinlikle hikayeye cuk diye oturan bir epigraf.
Yazarın Türkçe’ye çevrilen ilk kitabı. Kesinlikle çok ilginç bir kitap olduğunu söylemem gerek. İlgincin de ötesinde kesinlikle sarsıcıydı.
Kitap 96 sayfa ve tek bir paragraftan oluşmakta. Romanda boşluk verecek hiçbir nokta bile yok çünkü her an olaylar çok farklı bir yere evriliyor.
Okumayanlara spoiler vermemek adına hikayeden bahsetmeyeceğim çünkü kitap hakkında hiçbir şey bilmeden başlarsanız sizin için daha şaşırtıcı olacaktır.
Kitap biter bitmez yazarın diğer kitaplarına bakmaya koyuldum ama Türkçe’ye çevrilen başka kitabı olmadığını görmek baya üzdü. Ne var ne yok okumak isterdim…
Yalnızca bir oturuşta bitirebileceğiniz bu kitabı dikkatinizi çekerse muhakkak okumanızı şiddetle öneriyorum.
Okuyanlarla kitabın sonu hakkında tartışmayı çok isterim. Okumuşsanız ya da okursanız muhakkak bu konuyu tartışabiliriz.
Alıntı:
Birine aşık olduğunuz ilk dönem her zaman eşsizdir ama kaygan, çakıllı bir yamacı azimle tırmandıktan sonra tekrar o zirveye dokunmak… İşte gerçek aşk burada yatar.
96 syf.
·
Puan vermedi
Daha çok sosyolojik, felsefi, psikolojik incelemeler ve şiir okumayı seven biri olarak roman okumayı özellikle "sürükleyici" sıfatında roman okumayı pek sevmiyorum. Gerçek bir okurun "sürükleyici" tabirinden ziyade eserin edebiyata kattığı değerle, anlatım biçimiyle, ortaya attığı fikirlerin insanlığa kattıklarıyla ilgilenmesi gerektiğini düşünüyorum. Yani bir kitaba iyi demek için" sürükleyicilik " tek başına bir ölçüt olmamalı. Ama beni ilk defa en başta " sürükleyici" olmasıyla etkileyen bir eser oldu Küçük Çiçek. Her sayfasında gözlerim faltaşı gibi açıldı. Şaşırtan okuyucuyu kendinde tutan bir içeriği var. Kitabı yarılamaya yakın anlıyorsunuz ki kitap adını " Sidney Bechet’in Petit Fleur" müzik eserinden almış. Tabi bunda müziğin kurgunun çok önemli bir parçası olması etkili... Güzeldi tavsiye ederim..
Adını, Sidney Bechet'in 50'lerin ünlü caz klasiği Petit Fleur'ünden alan Küçük Çiçek sarsıcı, kışkırtıcı, etkileyici bir roman.Çok sakin başlayıp birkaç sayfa ilerledikten sonra farklı bir kitap okuduğunuzu hemen anlıyorsunuz. José'nin defalarca tekrar eden rahatsız edici bir seremoni haline gelen eyleminin arkasında yatan dürtüyü, değişken ruh halini, karısı Laura ile olan ilişkisini resmen José'nin zihninin içindeymişçesine okuyorsunuz. Hayatını kızının bakımı ve günlük ev işleriyle sürdüren bir adamın sıradışı hikayesi diyebiliriz. Küçük Çiçek, yazarın dilimize kazandırılan ilk kitabı. Yazar losi Havilio çağdaş Arjantin Edebiyatının önemli yazarlarındanmış ve İngiliz Edebiyatı çevrelerince" kült yazar" mertebesine layık görülmüş. Şaşırmadım, bence de kesinlikle çok güçlü bir yazar. Öncelikle Küçük Çiçek'i okurken losi Havilio'nun Tolstoy'un Diriliş kitabından etkilendiğini görüyoruz. Çok değişik bir tarzda kitap okudum üzerinde güzel olumlu etkiler bıraktı. Umarım yazarın diğer kitapları da dilimize çevrilir ve okumamız sağlanır.
İlginç bir kitap. Merak duygusu içerisinde okudum. Değişik bir tarzı var. Yazarın dilimize kazandırılan tek kitabıymış. Diğerlerini de merak etmedim değil. Çevirisi yapılırsa okumak isterim.