Aşkı anlatan bir masaldı. Ve yine masalların vazgeçilmezi olan büyücü bir kadın vardı. Tabi birde denizin en altında ailesiyle birlikte yaşan küçük bir deniz kızı varmış. Bu küçük deniz kızı hiç denizin yüzeyine çıkmamış, çünkü yaşı denizin yüzeyine çıkabilecek kadar büyük değilmiş. Hep ablalarından dinliyormuş denizin yüzeyinin nasıl bir yer olduğunu ama dinlemek yetmiyormuş küçük deniz kızına. Bir gün gizlice bir balığın yardımıyla yüzeye çıkmış. Bir prense aşık olmuş. İkinci yüzeye çıkmak isteyişinde büyücüden yardım istemiş ve büyücü bir şartla ona ebediyen insan olma iksiri hazırlayabileceğini söylemiş, ama bir şartı varmış. Deniz Kızının sesini istiyormuş. Sonucunda deniz kızı bunu üzülerek kabul etmiş ve artık deniz kızı olmaktan çıkıp insan olmuş. Ama prense kendini anlatamamış. Tam aşık olduğu prens bir prensesle evleneceği an, deniz kızının ailesi gelmiş ve kızlarının sesini kurtarıp kızlarına yeniden vermişler. Prens ve bir zamanların deniz kızı mutlu mesut yaşamışlar. Masaldaki büyücü kadının yaptığı kötülüğün, iyilik karşısında yenik düştüğü beni çok sevindirmişti masalı dinlediğim zamanlar...
