Alnımı öptükten sonra beni kolları arasına alıp sarıldı. Başımı boyun girintisine koydum ve her nefes alıp verişimde kokusunu içime çektim. Ona ihtiyacım vardı. Bunu inkar edemezdim. Sadece kendime düşünmem için zaman tanımam gerektiğini biliyordum.
Ama sen yanımda olduğun her saniye daha da özel oldun, daha da güzel oldun, daha da hayatımın vazgeçemediğim parçası olmayı başardın. Her sabah yüzünü görmek istediğim gözlerim, içime çekmek istediğim nefesim. Bana sen oldun Azra.
Sevgi ve nefret. İnsanın benliğini saran en önemli iki duyguydu. İçimde kalan son sevgi kırıntılarının da öldüğünü, yerini nefrete bıraktığını hissediyordum.