Küçük Kara Balık

Kitabı, karneleri dağıttıktan sonra eve gelen kızım beraberinde getirdi, ve hemen elime alıp okudum. Her ne kadar çocuk kitabı olarak biliniyor olsa da herkesin okuması gereken bir kitap. Yaşadığı yerin monotonluğundan sıkılan merakını gidermek için yeni yerler keşfedip görmek isteyen, özgürlüğüne düşkün Küçük Kara Balık: Annesinin ve birlikte yaşadığı topluluğun tüm karşı çıkışlarına rağmen cesurca davranıp; merakının peşinden gittiği, hayatı keşfe çıktığı, yepyeni maceralardan geçtiği ve okuru da peşinde götürdüğü kısacık bir hikaye. Eğer okumadıysanız okuyun derim ama çocuklarınıza ya da kardeşlerinize mutlaka okutun.

İngilizcede bir tabir vardır "Think out of box!" diye. Olaylara dışarıdan bakmak, farklı düşünmek, alternatif çözüm yolları üretmek manasında. Bu bakış açısı doğuştan gelen bir yetenek de olabilir, güzel bir eğitim ile geliştirilebilir de. Bazı "balıklar" tüm dünyayı içinde yaşadıkları akvaryumdan ibaret sanır ve bazı "balıklar" da akvaryumun dışında ki dünyayı merak ederler. "Küçük Kara Balık" da maceracı ruhlu, meraklı, "kutunun dışını düşünen" farklılığı kabullenmeyen, kendini bastırmak isteyen diğer balıklara karşı mücadele eden cesur bir balıktır. "Küçük Prens" gibi ince fakat dolu olan bu kitabı okuyun, çocuklarınıza mutlaka okutturun.

İncelemeyi okumaya üşenirim, Küçük Kara Balık kitabını izleyerek anlamak istiyorum diyorsan :
https://youtu.be/qdtfAc2tZWs

https://i.ibb.co/...8-78f5ffe8bec6-1.jpg Bu fotoğraftaki mutluluktan, gözlerin içinde yansıyan gelecek umudundan, dişlerdeki mutluluk rengini gördükten sonra Küçük Kara Balık kitabını hangi yetersiz kelimeleri kullanarak yorumlayabilirim ki?

"Bugünün çocuğunu yarının büyüğü olarak yetiştirmek hepimizin insanlık görevidir." Mustafa Kemal Atatürk

Küçük Kara Balık, kendi küçük su birikintisinden çıkıp yaşamın sınırlarını tanımak istedi. Aslında bu belki de kendi kimliğinin sınırlarıydı? İnsanın sadece yaşadığı ülkeden ve ona dayatılan fikirlerden ibaret olmadığını ailesine ve bütün toplumuna kanıtlamak istedi. Fakat toplumu onu dışladı. Ülkesi ondan nefret etti. Kitap, 12 Eylül sürecinde Türkiye'de yasaklandı ve İran'da da hâlâ yasaklı kitaplar arasında. Peki neden? Nedenini söyleyeyim :

"İnsanları öteki dünyanın cezalarıyla korkutmazsak, hayatın zorluklarına katlanmaları için yüreklendirmezsek, bu dünyada süngü, yumruk, tepelemekle yıldırmazsak, yarın başımız belada demektir." Sadık Hidayet

İşte nedeni yukarıdaki cümlede yazıyor.

İktidarlar sizin kitap okumanızı ve bilinçlenmenizi istemezler. Çünkü kitap okumak, aklınızda önceden oluşmamış düşünceleri, siyasi ve tinsel devrimleri yeşertebilecek bir başkaldırıdır. Küçük Kara Balık'ın gerçekleşememiş distopyası olan versiyonu, kitapların okunmasının engellendiği bir dünya olan Cesur Yeni Dünya'dır diyebiliriz.

Küçük Kara Balık kitabı eğer herhangi bir çocukta bir iç güneş, gözlerinde bir parıldama, ağzında bir tebessüm, aklında bir soru işareti, aynı kitabın sonundaki diğer balıktaki gibi bir "acaba?" sorusu canlandırabiliyorsa Atatürk'ün dediği gibi yarının yetişkinleri olacak çocuklarımız için de hâlâ bir umut var demektir...

Çünkü, küçük kara balık;
Korkmadı,
Zorluklara katlanmak için boynunu eğmedi,
Yılmadı,
Toplumun ve ebeveynlerinin ne dediğine bakmadı,
Baskılara aldırmadı,
Sonunda ne olacağını bilmediği halde sonuna kadar gitti,
Hiç kimsenin konuşamadığı Ay ile bile konuştu! :

Ay : "Dünya o kadar büyük bir yer ki, her tarafını gezmen mümkün değil."
Küçük Kara Balık : "Olsun! Gidebildiğim yere kadar gitmek istiyorum." (s. 36)

Ey insanlar! Umarım fikirlerinizle, başkasının hayatlarına etki edecek düşüncelerinizle, cesaret edemediğiniz bütün amaçlarınızla ve tinsel devrimlerinizle siz de bir gün gidebildiğiniz yere kadar gitmeyi tercih edersiniz. Unutmayın ki, bütün mucitler, bilim adamları, filozoflar, astronomlar ve öğretmenler de bir gün çocuktular!

Kitabı okurken aklıma “İstikbalde dahi seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahili ve harici bedhahların olacaktır.” Sözleri geldi. İnceleme yapmaktan vazgeçtim ve !!!

Ey Türk Gençliği!

Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyeti'ni, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.

Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahili ve harici bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklâl ve cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şeraitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerait, çok namüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklâl ve cumhuriyetine kasdedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr-ü zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir.

Ey Türk istikbalinin evladı! İşte, bu ahval ve şerait içinde dahi vazifen, Türk İstiklâl ve Cumhuriyeti'ni kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur! (1927)

Kitapta anlatılmak istenen tam olarak bu !!!

Sevgi ile kalın...

Bu kitabı okumaya başladığımda bu kadar derin mesajlar veren bir kitap olacağını düşünmemiştim. Zaten 7 yaş üstü çocuklara masal kitabı olarak yazılmış. Ancak kitabı okuduktan sonra araştırma ihtiyacı hissettim ve çocuklara masal kitabı olmanın ötesinde adalet, eşitlik, dogmayı sorgulama, direnebilme kavramlarını vurgulayan bir kitap olduğunu, bu sebepten 12 Eylül sürecinde Türkiye'de yasaklandığını ve yazarın ülkesi olan İran'da ise halen daha yasak olduğunu öğrendim. Küçük Kara Balık için, "Dünyanın en devrimci balığı," demişler.
Keşke hepimiz de birer küçük kara balık olsak... Dünya daha güzel bir yer olabilirdi sanırım. Ayrıca kesinlikle Küçük Prens kadar değer görmesi gereken bir kitap.

Merhabalar hâla çok severek tekrar tekrar okuduğum kitaplardan biri olan Küçük Kara Balık hayal kurmaktan ve koşmaktan korkmayan muazzam bir eserdir.Çocuklarımızda kesinlikle okuması gereken bir eser çünkü azmi asla pes etmemeyi,hayatta kalmayı,merakımızı canlı tutmamızı,ilerlemekten korkmadan yaşamamızı anlatmaktadır.Kitabı okurken Küçük Prens,Martı ve Şeker Portakalı aklıma gelmişti kesinlikle onlar kadar muazzam bir eser.Sayfaları çevirdikçe satırlarda kendinizden bir şeyler bulacaksınız.Kitap çok akıcı ve sade bir şekilde kaleme alınmış ve çok kısa olduğundan bir solukta bitirebileceğiniz bir kitap.Asla daha ileriye gitmekten korkmayın ve çevrenizdeki kötü niyetli insanlar için bir dikeniniz olmalıdır.
Keyifli Okumalar Dilerim

Her kitap kendine özeldir ama Küçük Kara Balığın mücadelesi ve düşünceleri bana ister istemez Richard Bach'ın Martı kitabını hatırlattı. Kitabı okurken, çocukluğuma gittim ve kendimi Küçük Kara Balığın yerine koydum. Nehirlerden denize taşıp, balıkçılın midesinde verdiği mücadelesinden tutunda, yengeçle olan konuşması ve diğerleriyle yaptığı konuşmaların hepsi harikaydı. Küçük Kara Balığın düşünceleri büyük balıkları mat edercesine anlamlıydı.

Yetişkinler dahil, bütün çocukların okuması gereken bir eserdir.

“Böyle amaçsızca yüzmekten bıktım usandım. Başka yerlerde neler olduğunu öğrenmek istiyorum. Bu düşünceleri kafama bir başkasının soktuğunu sanabilirsin, ama ben uzunca bir süredir düşünüyorum bunları. Arkadaşlarımdan da bazı şeyler öğrendim elbette; örneğin bir balığın yaşlanınca, hayatta hiçbir şey yapmadık, hayatımızı boşa geçirdik diye yakındıklarını biliyorum. Durmadan sızlanıp dururlar. Ben yaşamanın nasıl bir şey olduğunu öğrenmek istiyorum…'' diyerek özgür olmak için başkaldıran bir balığın masalı..

Bazen düşünüyorum da aslında etrafımızdaki herkes bizim için bir öğretmen; örneğin 2 yaşımdaki oğlum ona kitap okumamı isterken aslında sadece onunla güzel vakit geçirmemi sağlamıyor, onunla birlikte öğrenmemi, gelişmemi destekliyor. Bakalım miniğimizin Küçük Kara Balık’ından neler öğrenmişiz?

Kendi hayatımızı yaşarken ne kadar sorguluyoruz, yeniliklere ne kadar açığız, cesaretimiz var mı farklılıklar denemeye yoksa sadece deneyimlediklerimizi sonunu bildiklerimizi mi yaşamalıyız gönül rahatlığı ile… Aslında başkalarının hayatlarından da sorumlu olduğumuzu düşünüyor muyuz? Her davranışımız, hareketimiz başkalarını da etkiliyor; birilerine ya da bir şeylere sebep - sonuç, örnek - ibret olduğumuzu anlayabiliyor muyuz?

Peki sadece düşünmek yetiyor mu, icraata geçebiliyor muyuz en azından elimizden geldiği kadarı ile?

Tabii ki benim küçük balığım şimdilik masal olarak dinledi ama kütüphanesindeki anlamlar diyarına bir tane daha eklemiş olduk.

İyi okumalar dilerim.

Annesinden hayatı keşfetmek için yaşadığı küçük dereyi terkederek derenin sonunu görmek uğruna önce nehire, daha sonra denize ulaşırken yaşamış olduğu sıkıntıları anlatıyor. Kendimi o balığın yerine koyduğumda herkesin korkusu başka başka sebepler demekten kendimi alamıyorum. Kitap içindeki resimlerle güzel bir görsellik katmış. Merak bazen kişinin sonunu getiriyor. Güzel sürükleyici bir dili var. İyi okumalar.

Samed Behrengi'nin deyimiyle bu kitap tüm "Küçük Kara Balıklara..." ithafen...

Yampiri yampiri yürüyen yengeçlerin kıskaçlarından kurtulmaya çalışan, aklını ve hayallerinin sınırlarını zorlayan herkes için bu güzel kitap. "Hayır, orada hiçbir şey yok." diyen tüm robotlaşmış beyinlere ve kaskatı kesilmiş gönüllere güzel bir cevap veriyor Küçük Kara Balık: "Yola düşüp gitmek, başka yerlerde neler olup bittiğini öğrenmek istiyorum. Bu lafları bana birinin öğrettiğini düşünüyorsun ama bilmeni isterim ki çoktandır düşünüyordum ben bunları. Elbette ondan bundan da çok şey öğrendim. Örneğin şunu anladım: Balıkların çoğu yaşlandıkları zaman ömürlerini boşu boşuna geçirdiklerinden yakınırlar. Sürekli sızlanır, lanet okur, her şeyden şikayet ederler. Ben bilmek istiyorum; gerçekten de yaşamak dediğimiz şey şu bir avuç yerde yaşlanıncaya kadar dolaşıp durmaktan mı ibaret; yoksa dünyada başka şekilde yaşamak da mümkün mü? " diyor.

Michalengelo da Küçük Kara Balıklardan... 80 yaşına rağmen "Ancora imparo" demiş; "Hala öğreniyorum."

"Ne kadar bilirse bilsin, cahilliğinin bilgeliğinden büyük olduğunu düşünen" çocuklar yetiştirmek için bir başlangıç kitabı olacak nitelikte.

Dili yalın, eğlenceli ve eğitici mükemmele yakın bir Samed Behrengi kitabı.

Küçük,tatlı alegorik bir masal.Öyle bir masal ki İran'da hatta Türkiye'de bile bir dönem yasaklı.
Gerçekten ironik!
Çocuk dünyasından,masallardan korkan yetişkinler!!!
Çünkü korkulan şey;düşün,sorgula,kabuğunu kır,yola koyul ve keşfet...

Hey küçük kara balıklar,sizler;
Kendi öykünüzün yazarı sadece siz olmalısınız.