Bir Diskdünya Romanı #30

Küçük Özgür Adamlar

Terry Pratchett
“ İşin sırrı düş kurmamakta , “ diye fısıldadı . “ İşin sırrı uyanmakta . Uyanmak daha zordur . Ben uyandım ve ben gerçeğim . Nereden geldiğimi ve nereye gittiğimi biliyorum . Artık beni kandıramazsın . Bana dokunamazsın . Bana ait olan herhangi bir şeye de dokunamazsın . “
“ Ben Masal Diyarı ‘ ndayım , düşlerin insanın canını acıtabildiği yerde . Öyle bir yer vardır ki , orada tüm masallar gerçektir ve tüm şarkılar doğrudur . “
Reklam
“ Her şeyin akıp gittiğini hissetti . Uykuya dalmak gibiydi , o tuhaf uyanıklıktan normal , sıradan bir . . . uyanıklığa kaymak . Her şey bulanıklaşmış ve boğuklaşmış gibi geliyordu . Biz her zaman böyle hissederiz diye düşündü . Yaşamlarımız boyunca uykuda geziyoruz , çünkü her zaman uyanık olsak , nasıl yaşayabiliriz . . . “
“ Biraz öteye yürümeyi başardı ve sonra oturup dizlerine sarıldı . Bu şekilde kısılı kalmak nasıl olur , diye düşündü . Kulaklarına ve burnuna tıkaçlar , kafana kocaman siyah bir başlık takman gerekir ; ama yine de çok fazla şey görür ve duyarsın . . . “
“ Yapabilenler , yapamayanlar için yapmalıdır . Sesleri olmayanlar için , biri sesini yükseltmelidir . “
“ Kral yok ! Kralça yok ! Bey yok ! Efendi yok ! Bi daa kimse bizi aldatamıycak ! “
Reklam
"Eskiden ait olduğun yere ait olmamaktansa, oraya ait olduğun zamanları hatırlamaktansa, ait olmadığın yere ait olmak daha iyiymiş, öyle diyor,"
Sayfa 200Kitabı okudu
“ Burada , hep kış olan bir ülkede yaşıyorsun ve tek yaptığın yazı düşlemek . “
"Ama siz canlısınız!" dedi. "Agh, yok hamfendi," dedi Rob, bir başka ecinninin ayağa kalkmasına yardım ederek. "Biz eskiden canlıydık. Canlıların dünyasında iyi çocuklardık, bu yüzden orda öldüümüzde bu dünyaya dooduk." "Demek istediğin, size göre başka bir yerde öldünüz ve sonra buraya geldiniz, öyle mi?" dedi Tiffany. "Yani burası cennet, öyle mi?" "He ye! Tıpkı anlattıkları gibi," dedi Herhangibir Rob.
Sayfa 102Kitabı okudu
Reklam
"Yapabilenler, yapamayanlar için yapmalıdır. Sesleri olmayanlar için biri sesini yükseltmelidir."
Sayfa 170Kitabı okudu
"Ah! Kötü şeyler oluyor." Tiffany endişelendi "Ben durdurabilir miyim?" "İşte şimdi biraz etkilendim," dedi Bayan Kene. "Ben durdurabilir miyim, dedin; biri durdurabilir mi, değil; biz durdurabilir miyiz, de değil. Bu iyi. Sorumluluk alıyorsun. Bu iyi bir başlangıç. Kafan sakin. Ama hayır, sen durduramazsın."
Adını "Dakik" koymuş olsalar da, genç anne baba bebeklerini çok seviyordu.(Çocuklarda Metin, Mümin, Fazilet gibi erdemler isim olarak konulabiliyorsa, zamana biraz dikkat etmenin ne zararı olur, diye mantık yürütmüşlerdi.
Sayfa 207Kitabı okudu
"Kral yok! Kralça yok! Bey yok! Efendi yok! Bi daa bizi aldatamıyacaklar!"
Sayfa 145Kitabı okudu
“Kitabın, kahverengi gözleri ve kahverengi saçları olan insanlar için bir macerası var mıydı? Hayır… Masalları olanlar mavi gözlü sarışınlar ve yeşil gözlü kızıllardı. Kahverengi saçlarınız varsa muhtemelen yalnızca bir hizmetkâr, bir oduncu ya da işte öyle bir şeydiniz. Prens olamıyordu, asla prenses olmayacaktı ve oduncu olmak da istemiyordu, bu yüzden cadı olacak ve her şeyi bilecekti…”
Resim