Eminim defalarca okunsa , her defasında bambaşka anlamlar kazanacak satırlar , bizlerin zihnindeKüçük Prenle birlikte . Çocukluktan olgunluğa evrimleşen düşüncelerle , aslında iyiye gittiğini düşünse de insan , maalesef kirlenen , kalbi kararan , masumiyetini kaydeben , at gözlüklü insanoğluna dönüşüyor.
Küçük Prensler var oldukça dünyada umudun ışığı da hep parlayacak ; yıldızlar şahit olsun :)
En büyük sır demiş ya yazar , “görmek için göze ihtiyaç yoktur diye” , kalpleri katılaşmış bir nesle ne kadar ütopik geliyor.
Alınan dersler , bir çocuğun zihninde şekillenen masumiyet , sorumluluk bilinci , kanaat denilen en büyük zenginlik , sadakat , dostluk ve daha nice değerli duygu…
Ne çok şey sığdırmış yazar satırlarına.
Küçüklere değil, büyüklere göre olmalı bu kitap.
Sonuçta “Büyükler çok ama çok tuhaflar değil mi ? Küçük Prens , cesur yürek sen öyle söylüyorsun :)
