Bilmiyorum seninle kaçıncı buluşmamız oluyor küçük prens. Belki de yaşam beni çok yoruyor gibi hissettiğimde senin yanında alıyorum soluğu. Öyle uzun kalmak istiyorum yanında. Vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorum, o yüzden ne kadar sürüyor birlikteliğimiz, bilemiyorum.
Hatırlıyorum, bir defasında, baharın başlarında, çok da ısıtmayan güneşin altında, çimlere uzanıp sırtımı bir ağaca verdiğimde seninle buluştuğumu. Isıtmıştın içimi. Zamanın nasıl aktığını anlamamıştım yine...
Bir defasında da, pandeminin başlarında, her şeyden çok uzaklaşmışken bir sobanın arkasında, yine anlamamıştım zamanın nasıl geçtiğini seninle buluştuğumuzda. Sobanın sıcaklığı bedenimi ısıtırken içimi ısıtan sen olmuştun yine.
Bugün içimi yine bir soğukluk kapladı ve yine sen geldin küçük prens. Kalorifer peteği esirgiyorken benden sıcaklığını, yine sen sımsıcak ediverdin yüreğimi.
Yıldızlara bakıyorum, senin oralarda bir yerlerden bana gülümsediğini görüyorum. Gülünü ve koyununu düşünüyorum. Biliyorum, bir gün yine geleceksin. İçimi sımsıcak edeceksin.