Merhaba dostlar
Hikmet Hükümenoğlu'nun kalemini seviyorum. Daha önce Körburun, 47 Numaralı Kamara, Atmaca kitaplarını okudum ve çok beğendim.
Bu roman, yazarın yayımlanan ikinci kitabı. Hikâye üç farklı anlatıcı ile ilerliyor. Kimi şimdide, kimi geçmişteki olayları okurken başlarda biraz karıştırır gibi oldum. Bazı yerler biraz durgun geldi. Derken hikâyeler şaşırtıcı bir şekilde birbirine bağlandı, akış hızlandı. Karakterlerin özellikleri ilginç ve gerçekçiydi. Bazen Faruk'un kafasına bir tane patlatasım geldi mesela. Rezan'a "yapma kızım" diyesim geldi.
Genel olarak güzel bir kitaptı. Yine de önceki kitapları daha çok sevmiştim sanki. Sayfa sayfa ayrılmadan, sadece üç parçayla kitabı bitirebildiğim için kendimi de tebrik ediyorum.
Sevgiyle kalın
