“Balthasar şimdi o güzel Candida’yı ne kadar tarifsiz bir aşkla sevdiğini tam olarak hissetti, aynı zamanda da, ne gariptir ki en saf, en derin aşkın bile dış dünyaya bir tür züppelik gibi yansıdığının farkına vardı, bu herhalde doğanın tüm insan davranışlarına kattığı derin ironiden kaynaklanıyordu.”