Baş karakterin çoğu zaman olaydan uzaklaşıp kendisiyle konuşması, içinden sürekli düşünmesi ve düşüncelerinin "konu konuyu açarak" alakasız yerlere sapması, bana polisiyeden ziyade psikoloji romanı okuyormuşum gibi hissettirdi. Adnan bey esas konudan saptıkça ben de saptım ki polisiye bir roman için bu iyi değildir. Bir süre sonra katilin kim olduğunu merak etmemeye başlıyorsunuz. Bu kitap benim Ahmet Ümit'ten okuduğum ilk kitaptı ve ikinci bir kitabını okuma teşebbüsünde bulunacağımı sanmıyorum.
Yazar hakkında kısa bir bilgi :
Edebiyat dünyasına şiirle başlasa da ününü polisiye roman türünde verdiği eserlerle elde etmiş, genç yazarların bu alanda yazmasında etkili olmuştur.
Türk edebiyatında polisiye roman türünün öncülüğünü yapmıştır.
Bazı yapıtları TV dizisine ve uzun metrajlı filme aktarılmıştır.
Eserleri birçok yabancı dile
En başlarında ciddi olarak sıkıldım ve bırakmayı düşündüm. Ancak kitap bittiğinde okuduğuma pişman olmadığımı belirtmek isterim.
Benim şahsi olarak bir kaç eleştirim olacak.
Okuduğum cümlelerde çok fazla sokak ağzı, argo ve küfür içerikli cümlelerin olması açıkçası beni rahatız etti.
Elbette bu kimileri için bir samimiyet gibi algılanabilir fakat bana öyle gelmedi.
Adnan Bey'in olaylar karşısında sıklıkla kendi kendine sorular sorup cevap aramaya çalışması bazen "amaaan sıktı ama" dedirtebiliyor.
Bunların dışında ana karakterlerimiz gazeteci Adnan Bey ve üvey kardeşi Doğan'ın baş döndüren hikayesini konu alan kitapta oldukça fazla isim ve karakter olması kafa karıştırıcı idi. Terör örgütleri, faili meçhul cinayetler, çeteler, emniyet mensupları kitap İçersinde okuyucu için oldukça sıkıcı gelse de kitabın son kısımlarında olayların çorap söküğü gibi gün yüzüne çıkıyor olması mutlu edici diyebilirim.
Tarih, hatta özellikle siyasi tarih okumayı sevenler için biçilmiş kaftan.
beğenerek okuduğum bir kitap ama Ahmet Ümit in klasik laf kalabalığı çok sıkıcı hale getiriyor 470 sayfalık kitabın ilk 200 sayfası fazla muhabbet içerikli ama konu, akıcılık vs. güzel konu deseniz hakeza. okumanızı tavsiye edeceğim bi kitap...
Adnan, alkolik olmasından dolayı prestijini yitirmiş, işini kaybetmiş, eşinden boşanmış bir gazeteci. Doğan, zamanında devletin tetikçiliğini yapmış, kaçak, eski ülkücü. Adnan'ın üvey kardeşi... Yıllardır görüşmeyen, bambaşka hayatlar yaşamış bu ikilinin yolu bir gün Doğan'ın kardeşinden yardım talep etmesiyle
kesişiyor ve nefis bir Ahmet Ümit romanı başlıyor...
