"Çünkü insan güzel şeylerin kıymetini ancak acı çekince ya da ondan mahrum kalınca anlayan bir canlıdır. Mutlak son gibi bir gerçeğin farkında olan tek türün böylesi güzel duygulara sanki hiç bitmeyecekmiş gibi kapılması ne garip değil mi?"
Hüzün aslında gönül üzüntüsü demek... İçe kapanıklık olarak adlandırılıyor, üzüntü olarak...
Ama bana sorarsan ağlamakla gülmek arasında kalan tüm sahipsiz duyguların buluştuğu bir vadi. Çok mutluyken bile gözden akan yaşın tanımı.
"Belki aklım bu zamana kadar geçmişimde, yaşadığım acıklı günlerin izinde takılı kalmamış olsaydı işim şimdi daha kolay olacaktı,"diye geçirdi içinden.