İlk kitaba göre biraz daha yavaş ve hafifti olaylar. Ama Simon yine beni güldürmeyi başarıyordu. Simon ve Jace'in atışmalarına o kadar gülüyorum ki, kendimi kitaba veremedim.
Sadece hala kız kardeşi olduğunu bildiği halde Clary'i seven ve onu öpen (?!) Jace'e karşı biraz mide bulantısı duymadım değil. İşine geldiğinde Jace'in yanında bitip öpen, işine gelmediğinde Simon'un kız arkadaşı olmaya devam eden Clary'ye çok acayip sinir oldum abi ya! İki güzelim çocuk var önünde anam yani harcama çocukları.
Yine de Valentine ve çıkardığı olaylar kitaba heyecan ve renk katmış. Acaba aslında baş kahramanın Clary veya Jace değil de Valentine mi olması gerekiyor?
Sonuç olarak, CLARY, YETER ARTIK ÇEK ELLERİNİ ABİNDEN YA AYIPTIR ABLACIM AYIPYIR BACIM.
