Küllerin Altındaki Sır
B. B. CalhounSözler ve Alıntılar
Sorumluluk sahibi olmanın nasıl bir şey olduğunu öğrenmenin en iyi yolu hayvan beslemektir.
"Kül hayvanın iyi korunmasını sağlar." dedi Profesör Martin. "Çeşitli hava ve çevre koşullarına maruz kalan bir iskeletİn aksine, küle gömülmüş bir hayvanın iskeleti bütün halinde kalabilir."
"Anladım," dedi Fenton, "kül kemikleri bir şekilde koruyor ve onların dağılmamalarını sağlıyor."
Bu mükemmel bir haberdi. Eğer dinozorun kemiklerinin çoğu bulunacak olursa çeşidini saptamak da sorun olmazdı. Şu anda zaten dinozorun Üst Kretase Dönemi'nde yaşadığını ve bir saurischia olduğunu kesin olarak biliyorlardı; bu da daha şimdiden önceki güne göre çok şey bildikleri anlamına geliyordu.
Tübitak Yayınları - IV.
"Ne kadar hoş, değil mi?" dedi Profesör Martin. "İnsanın bir hayvan beslemesi mükemmel bir şey bence, siz de öyle düşünmüyor musunuz? Sorumluluk sahibi olmanın nasıl bir şey olduğunu öğrenmenin en iyi yolu hayvan beslemektir."
Tübitak Yayınları - XVI. - Fenton'ın köpeği Owen.
Maggie "Evet açıkça görülüyor." dedi.
"Arıkylosauridler hangileriydi?" diye sordu Willy.
Fenton açıklamaya başladı, "Kretase Dönemi'nde yaşayan, dört ayaklı, otobur dinozorlardı. Ve hepsinin de kuyruğunun ucunda topuz biçimli kemikler bulunuyordu. Büyük bir olasılıkla bunu kendilerini korumak için kullanıyorlardı."
"Müthiş!" dedi Willy, kapaktaki resmi hayranlıkla incelerken.
Maggie çizgi roman yığınını karıştırarak "Hey Willy, hani atlarla ilgili bir tane vardı.. Vahşi Kısrak... o nerde?" diye sordu.
"Burada." dedi Fenton, kapağında şaha kalkmış vahşi görünüşlü siyah bir at resminin bulunduğu çizgi romana uzanarak. Çizgi romanı alıp Maggie'ye uzattı.
Willy "Maggie, onu bir milyon kere okumuşsundur herhalde." dedi.
"Çok seviyorum, n'apabilirim!" diyerek omzunu silkti Maggie.
Fenton gülümsedi. Maggie atlara bayılırdı. Ailesinin bir at çiftliği vardı. Maggie'nin de Biber adında, kendine ait bir atı vardı.
Tübitak Yayınları - I.
"Dağ yolu hayli dikti, güneş de tam sırtına vuruyordu; ama bir an önce bulduğunu söyleme isteğiyle pedalları daha da güçlü çevİrıneye başladı. Bu kesinlikle Fenton'un dağa en hızlı tırmanışıydı. Bacak kaslarının ağrıdığını hissetti; ama yavaşlamadı. Sonunda esrarı çözdüğünü söylediğinde, babasının ve diğer fosilbilimcilerin yüzlerinin alacağı ifadeyi görmek için sabırsızlanıyordu. Tıpkı rüyasındaki gibi olacaktı; ama bu sefer yemek masasının etrafında değil de kazı alanında olacaklardı ve tabii en önemlisi bu sefer Fenton söyleyeceği şeyi unutmayacaktı."
Tübitak Yayınları - XIV.