Kültür Köprüsü sözleri ve alıntılarını, Kültür Köprüsü kitap alıntılarını, Kültür Köprüsü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nazım Hikmet mesela Mehmed Akif’ten söz ederken:
- Akif büyük şair, inanmış adam! der. Bu sözde Akif’in dini ve milli imanına karşı, bunları tanımış fakat onlara ihanet etmiş bir adamın derin imrenişi vardır.
“Fazla” ve “lüzumsuz” manalarına gelen Fuzuli mahlasını ise şair, şöyle bir mecburiyet dolayısıyla kullanmıştır. Fuzuli önceleri güzel mânalı bir takım mahlaslar almış, fakat kısa bir zaman içinde bu isimlerin etrafındaki şairler tarafından da benimsenip kullanıldığını görmüştür. Bu isim benzerliği dolasıyla kendi şiirlerinin başkalarına mâledilmesinden ve bilhassa başkalarına ait şiirlerin kendi eserleri arasına katılmasından çok korkan büyük şair bu mühim müşkülünü ancak hiç kimsenin kullanmaya cesaret edemeyeceği bir isim takınmak suretiyle halledebilmiş ve böylelikle, Osmanlı lisanında manası güzel olmayan bir sözü dilimizin en güzel ve en sevgili kelimelerinden biri haline getirmiştir.
Tarihte büyük edebiyat yaratmış bir milletin, o altın sahifeleri bırakıp, bozuk saz çalanlarla meşgul olması, şüphesiz bir dimağ hastalığıdır ve bir gün elbette geçecektir.
Fikret’in aşk ve kadın mevzuunda aşırı faziletli bilinmek isteyişi bazı arkadaşları tarafından biraz fazla saflık halinde tasvir edilmiştir. Hatta, bir bakıma, gülünç bir davranış mahiyetinde gösterilmiştir. Mesela şair, Cahit’le birlikte, sokakta yürürken, Cahit’i daima sağ yanına alırmış. Bâzı dalgın zamanlarında ise arkadaşının sağ tarafında yürüdüğü olurmus. Sonra birdenbire hafif bir tebessümle yer değiştirir hemen genç arkadaşının soluna geçermiş. Fikret bu hareketinin sebebini de Hüseyin Cahit’e şöyle izah edermiş: vücudunun sol tarafında kalbi varmış. Kalbi ise yalnız karısına aitmiş. Böyle olunca, onun kalb tarafına kim olursa olsun bir başkasının geçmemesi lazım gelirmiş.
Süleyman Nazif'i unutmak, sadece Türk edebiyatına hizmet etmiş büyük bir insanı unutmak değil, aynı zamanda en yakın tarihteki milli matem günlerini unutmak demektir.