Kumarbaz
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
İnsan ne çirkin bir varlık!
Sayfa 74Kitabı okudu
Kıskançlık mıydı canımı yakan? Darmadağın olmuştum sanki.
Sayfa 101Kitabı okudu
Ne kadar arsız, ne kadar açgözlü herkes!
Sayfa 27Kitabı okudu
Ah ne kadar iğrenç bunlar!
Sayfa 25Kitabı okudu
"Acaba o zamanlar aklımı mı kaçırmıştım, aslında bir akıl hastanesinde miydim? Belki hala oradaydım, belki de bütün bunlar sadece bana olmuş gibi göründü, belki de hala öyle görünüyor..."
Sayfa 119Kitabı okudu
İki tür kumar vardır: Centilmen kumarıyla, ayaktakımının kaba, hırs dolu kumarı. Buradaki fark keskin bir çizgiyle belirlenir ve... aslında ne iğrençtir o fark!
Sayfa 15Kitabı okudu
Onun bütün sırlarını öğrenmek istiyorum; bana “Seni Seviyorum” demesini isterdim, eğer bu çılgın umut gerçekleşmeyecekse... İsteyecek neyim var? Ne istediğimi biliyor muyum? Kendimi kaybetmiş gibiyim; tek istediğim sonsuza dek, daima, bütün ömrümce onun yanında olmak, onun ışığıyla, onun halesiyle aydınlanmak. Ondan ötesini bilmiyorum.
Sayfa 100Kitabı okudu