Yalnız para denilen şeyi her ne pahasına olursa olsun kazanmak vardı. Şeref de oydu. Ahlak da oydu. Namus da oydu. Onunla satın alınmayacak hiçbir şey yoktu. Pırlantasından insanına kadar.
Artistler kendi hallerinde insanlardır. Ben de kendi halinde bir insanım. Bugüne kadar kendime bir eş bulamadım. Bulduklarım sinemalardaki gibi bir artist hayatı özlüyorlardı.
Sayfa 64 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
''Benim arkadaşlarım tesadüfün önüme bir gün, bir mevsim sürdüğü insanlardır. Onları sevdiğim kadar hayatı seviyorum. Sevdiğim insandan ne fayda bekleyebilirim? Bu müthiş bir egoizm olmaz mıydı?''