Yazdı, yazdırıldı…Saçmalık, hayatın gerçeği….Çağ dışı, çağının ötesinde…Barış kitabı, terör kitabı….
Bırakın bunları ben size başka bir şey söylüyorum.
Yüzyıllar öncesinden beri var olan bir kitap var. (Burada sadece Kuran’dan bahsetmiyorum Eski ve Yeni Ahit için de aynı şeyler geçerli ) İnanın veya inanmayın bütün hayatınızı öyle veya böyle etkiliyor.
Ama kitap okumayı sevdiğini söylediği halde bırak tefsirini, mealini bile okuyanların sayısı o kadar az ki.
Okumadan inanıyor, okumadan red ediyoruz. İnanılmaz derecede trajikomik bir durum ( Hani ucundan azıcık entel takılıyoruz ya o bakımdan diyorum.)
Mumcu ne güzel söylemişti bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmayın diye.
Mübarek gün gazına gelip de huşu içinde okuyun demiyorum.
Size demiyorum ama ben fena gaza geldim. Allah’ın ne kadar affedici ve merhamet sahibi olduğuna dair söylenenleri sadece bir çeşit din manipülasyonu sanıyordum.
Kitabı okuduğunda anlıyorsunuz ki neredeyse her surede hatta tabiri caiz ise Allah’ın öfkesini en çok hissettiğiniz sure olan Tevbe suresinde ( arkadaşımmmmm!!!! sureye besmele ile başlamak caiz değil, gel artık gerisini sen düşün ) bile Allah’ın affediciliğinden ve merhametinden bahsediyor.
Sürekli yetim hakkından ve insanların ne kadar az düşündüğünden bahsediyor.
Her yanı ile kafana oturdu mu derseniz o işte epey bir zor...
Altını çize çize eleştire eleştire oku, beğenme , nefret et….. Ama bunların hepsini lütfen okuduktan sonra et…..
