Quotes
(186). (Habibim!) Kullarım sana Ben(im onlara yakınlık veya uzaklık halim)den sorduğunda (, sen onlara bildir ki); şüphesiz Ben (mekân itibarıyla yakınlık ve uzaklıktan münezzehim ama onların bütün hallerini bilme ve dualarını kabul etme açısından kendilerine) çok yakınım! Dua edenin niyâzını Bana yalvardığı anda kabul ederim. Öyleyse (dua ettiklerinde Ben onlara icabet ettiğim gibi, Ben de onları iman ve taata çağırdığımda) Bana tam manasıyla icabette bulunsunlar/O halde Benden kabul istesinler/ ve Bana (daima) inansınlar. Ta ki onlar (dini ve dünyevi kârlarına erişerek) hakka isabet edebilsinler.
Bakara/186
(172). Ey iman etmiş olan kimseler! Sizi rızıklandırmış olduğumuz şeylerin helâl ve lezzetli olanlarından yeyin ve (size verdiği bunca helâl rızıklara karşılık) Allâh’a şükredin! Eğer siz (Allâh’ın bütün nimetlerin sahibi olduğuna inanarak) ancak O’na ibadet etmekte olduysanız (, şükrü de O’na tahsis edin)!
Bakara/172
(163). (Ey Habibime gelip: "Bize Rabbini târif et!" diyen insanlar!) Sizin İlâhınız, bir tek İlâhtır. O'ndan başka hiçbir İlâh yoktur, (çünkü O, esaslarıyla ve ayrıntılarıyla tüm nimetlerin sahibi olan bir) Rahmandır, (yaratıklarına çok acıyan bir) Rahim'dir. (O'nun dışındaki her şey ise, ya nimetin kendisidir veya nimete mazhar durumdadır. Artık nimetleri yaratandan başka hiçbir şeyin ibadet olunmayı hak etmediği aşikardır.)
Bakara/163
el-İHLAS SÛRE-İ CELÎLESİ
Okunduğunda elde edilecek sevap bakımından, Kur'an-ı Kerim'in üçte birine denk olan bu sûre-i celile, Kureyş müşriklerinin Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)e: "Ya Muhammed! Bizi Kendisine ibadete davet etmekte olduğun Rabbini bize tarif et" demeleri üzerine inmiş ve Allah-u Te'ala'nın öz Zat'ını anlamaktan aciz olan kullara O'nu, en önemli bazı sıfatlarıyla tanıtmıştır
Sayfa 604
(150.) (Ey Nebiyy-i zişanım!) Her nereden (yolculuğa) çıksan da, (namaz kılacağın vakit) hemen yüzünü Mescid-i Haram tarafına döndür. (Ey Ümmet-i Muhammed!) Siz de her nerede bulunursanız, (namaz kılarken) hemen yüzlerinizi onun tarafına çevirin ki, içlerinden o (inat etmiş ve) zulüm işlemiş olanlar dışındaki insanlar (özellikle de Yahudiler ve müşrikler) için size karşı (kullanacakları) bir delil (ve "Muhammed (Sallallahu Aleyhi ve sellem) dinimize inanmıyor ama kıblemize uyuyor", hem "İbrahim (Aleyhisselâm)ın dininde olduğunu söylüyor, hem de onun kıblesine dönmüyor" gibi sözler sarf etme imkânı) bulunmasın! (Zâlimler içinse zaten bir delile ihtiyaç yoktur. Çünkü onlar insafı elden bıraktıkları için, her halükarda sizin aleyhinize konuşacak bir laf bulurlar.) Artık onlar(ın kıble konusundaki kınamaların) dan korkmayın, Ben(im emrime muhalefet) den korkun! Ta ki, böylece üzerinize nimetimi tamamlayayım ve ola ki siz (İbrâhîm (Aleyhisselam) ın kıblesine yönelmekle) hidayet bulasınız (diye Kâ'be'ye yönelmenizi size emrettim)!
Bakara/150