O (s.a.v), daima Allah'ın huzurunda zayıf bir insan olduğunun şuurunda olmuş, kalbi ile Allah arasına, bir engelin girmesinden korkmuştur. Bize kadar intikal eden duasında Rabbine şöyle yalvarmıştır: "Ey kalpleri yönlendiren Allah'ım, kalbimi sana itaate yönelt! Ey kalpleri ters yüz eden Allah'ım! Kalbimi dinin üzere sabit kıl!"