Kur’an tevili çalışmasıdır. Kur’an tefsir çalışmaları genel olarak ayetlerin sûre disiplinlerindeki yerlerinden farklı olarak kâinattaki yaşamsal karşılığı üzerinden anlamlandırma yapılması ile gerçekleşir. Sûre esasına göre yapılan tefsirler ise nüzulüne sebep olan olaylar, kâinatta yaşanan durumlar ve insan üzerindeki tecellilere göre yapılmaktadır. Her tefsir çalışması, ayet ve sûreler üzerinden yapılan Allah’a bir methiye, muhataplara ise bir nasihat özelliği taşır. Tefsir, yorumcunun okuduğu metni düşüncesinde karşılaştırdığı olay ve olgular üzerinden anladığı kadarı ile değerlendirmesinden başka bir şey değildir. Genelde ise tefsirciler kişisel bakış açıları ile de yorumlarda bulunurlar. Bu da sağlıklı bir tefsir çalışmasına ulaşabilmemizi zorlaştırır. Bu sebeplerden dolayı da tefsir çalışmalarını zevki olarak değerlendirerek okumak yerinde olur. Kişinin düşüncelerine sınır vurmadan okumalarda bulunması da Rabbine karşı olan O’nu bilme sorumluluğu sebebiyle gereklidir.
Tevil, evvelinden kinaye okunan eserin müessirinin eserindeki ifadelerinden ne kastettiği üzerine yapılan yorum çalışmalarıdır. Tevil çalışmalarında eserin kendi disiplini içinde anlaşılması öngörülür. Tefsirde ise eserden bağımsız olarak eserdeki içerikler, belli bir delil üzeri, örtüştürülerek veya karşılaştırılarak anlamlandırılır. Tevil ise eserinden Allah’ın muradını anlamaya çalışmamız için yapılır. Bu da bizim kendi tefsir düzeyindeki değerlendirmelerimizden daha çok tevili yapılacak konunun bağlı olduğu ilke üzerinden anlamlandırılması ile gerçekleşir.
Anlatım konusunun bağlı olduğu ilke, murat edileni bize öncelikli olarak gösterecek olandır.