Gerçek şu ki, Kur’an’ın Levh-i Mahfuz’da her bir harfi Kaf Dağı kadar büyük şekilde yazık olan meta-historik bir varlığı bulunduğuna ilişkin dogmatik varsayım, Ebû Zeyd’in ifadesiyle, onu muhteva olarak şekillendiren Arabi kültür ve olgudan büsbütün soyutlayan bir anakronik zihniyetin kökleşmesine yol açtı.
Sayfa 14 - Ankara Okulu Yayınları