Yazarın böyle bir konuyu kitap olarak bize sunması iyi bir toplum hizmeti. Ama Mustafa Öztürk'ün Kuran'dan uzaklığı iki noktada kendini belli ediyor. Birincisi; ayetleri müthiş bir yüzeysellikle okuyor. Dili ve sözcükleri irdelemeden çabucak yargıya varıyor. Şu ve şu ayetler arasında çelişki bulunduğuna, şu ayetteki sözcüklerin fazla olduğuna hiç bir dilsel inceliği dikkate almaksızın ve çoğunluk görüşüne bakarak (neyin çoğunluğuysa artık o) aceleyle karar veriyor. Kuran'ı anlama yöntemini reddediyor. Öztürk'ün gençliğinden beri tarihselci okumayı benimsediği kitapta belli oluyor. İkincisi; Hint, Hindistan; kader, Kaderiyye gibi ayrı ayrı bir çok konu ve adların dizinini yapmışken kitapta yorumlanan yüzün üzerinde ayetin bir dizinini yapmamış veya yaptırmamış. Böyle bir dizin bu kitabın Kuran öğrencileri için bir başvuru kaynağı olarak değerini artırırdı.
Bu yüzden Öztürk'ün yorumlarını okumayın, yalnızca Isfahani'nin yorumlarını okuyun derim.
